Με δελτίο τύπου που εξέδωσε στις 3 Αυγούστου, κ. Σταθάκης γνωστοποίησε τα εξής:

• Ολοκληρώνεται η τεχνική αδειοδότηση του Υποέργου Ολυμπιάδας, αλλά όχι ακόμα του Υποέργου Σκουριών.
• Ξεκινάει η διαδικασία διαιτησίας «για την επίλυση όλων των θεμάτων με την εταιρεία».

Τι απέγινε το «ενιαίο και αδιαίρετο»;

Το άμεσο συμπέρασμα από το δελτίο τύπου του Υπουργού είναι οτι η επικείμενη διαιτησία θα αφορά αποκλειστικά και μόνο τις Σκουριές, ενώ η Ολυμπιάδα θεωρείται οτι δεν έχει κανένα πρόβλημα και μπορεί να προχωρήσει.

Υπενθυμίζουμε στον Υπουργό οτι το Επενδυτικό Σχέδιο της εταιρείας, αυτό που προβλέπεται από τη Σύμβαση και εγκρίθηκε περιβαλλοντικά με την ΚΥΑ 201745/2011, είναι ΕΝΙΑΙΟ και ΑΔΙΑΙΡΕΤΟ, όπως αναγνώριζε μέχρι πρότινος και η ίδια η εταιρεία («Το έργο είναι ενιαίο και αδιαίρετο και αντιμετωπίζεται με ΜΙΑ ΚΥΑ που εγκρίνει την ΜΙΑ ΜΠΕ και βάζει όρους λειτουργίας και παρακολούθησης…», Μιχάλης Θεοδωρακόπουλος, 10/3/2015). Εφ’οσον η μέθοδος μεταλλουργίας απορρίφθηκε τελικά με τις δυο αποφάσεις Σκουρλέτη από 5/7/2016 και 2/11/2016, για σοβαρούς τεχνικούς και περιβαλλοντικούς λόγους, η ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΥΑ που ενέκρινε το ΕΝΙΑΙΟ και ΑΙΔΙΑΙΡΕΤΟ έργο έχει πλέον καταρρεύσει, μαζί με το σύνολο των αδειών και εγκρίσεων που συναρτώνται με αυτήν. Η απάτη του flash smelting γύρισε μπούμερανγκ για την εταιρεία, η οποία είναι τώρα σε απόλυτη αδυναμία να τηρήσει τη συμβατική της υποχρέωση της καθετοποιημένης παραγωγής μετάλλων. Το «ενιαίο και αδιαίρετο» δεν βολεύει πλέον, αλλά δεν μπορεί να «σπάσει» χωρίς νέα σύμβαση, νέο Επενδυτικό Σχέδιο, νέα περιβαλλοντική και τεχνική αδειοδότηση. Ή με μια στημένη διαιτησία.

Ο κ. Σταθάκης και οι κύκλοι του αποφεύγουν συστηματικά να αναφέρουν οτι αυτό είναι το ανοιχτό ζήτημα για το οποίο προσφεύγει στη διαιτησία, το επιβεβαίωσε όμως σε συνέντευξή του ο διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικός Χρυσός κ. Δημητριάδης: «Η μόνη μας διαφορά είναι η προσφυγή που έχουμε κάνει στο ΣτΕ κατά της απόφασης του πρώην Υπουργού ΠΕΝ Πάνου Σκουρλέτη για την επιστροφή της τεχνικής μελέτης για την μεταλλουργία».

Ο ίδιος ο κ. Δημητριάδης ήταν εκείνος  που, μόλις ανέλαβε τη διοίκηση της εταιρείας, επιχείρησε να αποσυνδέσει το ζήτημα της μεταλλουργίας από την Ολυμπιάδα και να το παρουσιάσει ως “αγκάθι” μόνο για τις Σκουριές. Απευθυνόταν βεβαίως σε ανίδεους δημοσιογράφους διότι η «ερμηνεία» αυτή της αδειοδότησης είναι απολύτως παράλογη: Κατά τη ΜΙΑ ΜΠΕ και τη ΜΙΑ ΚΥΑ, το εργοστάσιο μεταλλουργίας προβλεπόταν να τροφοδοτηθεί με συμπύκνωμα Ολυμπιάδας και συμπύκνωμα Σκουριών σε αναλογία 8:1, δηλαδή κατά κύριο λόγο με συμπύκνωμα Ολυμπιάδας. Την καινοφανή αυτή «θεωρία» έχει υιοθετήσει πλέον και ο ίδιος ο Υπουργός κ. Σταθάκης για να δικαιολογήσει τη χορήγηση ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ αδειών για τη λειτουργία της Ολυμπιάδας.

Παράνομες άδειες

Ο Υπουργός – με τις πλάτες του Πρωθυπουργού – είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένος με τα συμφέροντα της Eldorado της οποίας υπήρξε εμμέσως και μέτοχος, κατέχοντας μερίδια της Blackrock που είναι από τους μεγαλύτερους «επενδυτές» στην Καναδική πολυεθνική. Η Eldorado βαράει το νταούλι κι ο κ. Σταθάκης χορεύει.  Η  χορήγηση της άδειας λειτουργίας για το εργοστάσιο εμπλουτισμού της  Ολυμπιάδας και οποιαδήποτε άλλη άδεια θα παραβιάζει σωρευτικά τη σύμβαση, την ΚΥΑ ΕΠΟ και τις αποφάσεις του ΣτΕ 1492/2013 και 223/2016, αλλά το αυτί του κ. Σταθάκη δεν ιδρώνει με τέτοιες λεπτομέρειες.  Η άδεια αυτή θα σημαίνει οτι η «επένδυση» θα προχωρήσει, αλλά μόνο μέχρι εκεί που θέλει η εταιρεία, δηλαδή μέχρι την εξαγωγή των χρυσοφόρων συμπυκνωμάτων (που έχει ήδη ξεκινήσει) – και όχι μέχρι εκεί που ορίζει η σύμβαση και το δημόσιο συμφέρον, με την παραγωγή καθαρού χρυσού, χαλκού και αργύρου.

Ως παρένθεση, αξίζει να σημειωθεί οτι με τους νέους όρους συμβολαίων πώλησης του χρυσοφόρου συμπυκνώματος που πέτυχε η Eldorado και ανακοίνωσε στις 28-3-2017, η εγχώρια παραγωγή καθαρών μετάλλων απομακρύνεται από εδώ για πάντα. Οι “πληρωτέες” από τα μεταλλουργικά εργοστάσια ουγγιές χρυσού αυξάνονται από 58% σε 71%, γεγονός που ανεβάζει την «παραγωγή χρυσού» από 75.000 ουγγιές σε 85.000 ουγκιές ετησίως (από 435.000 τόνους μεταλλεύματος). Ο χρυσός όμως αυτός θα “παράγεται” για λογαριασμό της εταιρείας στην Κίνα, τις ΗΠΑ και τη Ναμίμπια και δεν θα αφήνει φορολογικά έσοδα στην Ελλάδα. Με τέτοιους ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους, η εταιρεία δεν έχει κανένα λόγο να δαπανήσει μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για να κατασκευάσει μια δική της μεταλλουργία στη ΒΑ Χαλκιδική και οι λόγοι “υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος” για τους οποίους εγκρίθηκε η καταστροφή της Χαλκιδικής δεν υφίστανται πλέον.

Η διαιτησία – φιάσκο

Ο κ. Σταθάκης προσφεύγει σε διαιτησία, υποτίθεται για να διασφαλίσει το δημόσιο συμφέρον, αλλά οποιαδήποτε προσπάθεια σε αυτή την κατεύθυνση (έστω και αν αυτή ήταν ειλικρινής) έχει υπονομευθεί συστηματικά από τον ίδιο. Το Νοέμβριο 2016, όταν εκδόθηκε η απόφαση Σκουρλέτη που αποκάλυψε την απάτη της αδειοδότησης, το Δημόσιο ήταν σε θέση ισχύος για να απαιτήσει την επιστροφή των Μεταλλείων Κασσάνδρας σε δημόσιο έλεγχο και να διεκδικήσει αποζημιώσεις από την παράνομη εταιρεία. Αυτό άλλαξε με τις άδειες που έδωσε στην εταιρεία ο κ. Σταθάκης από τη στιγμή που ανέλαβε το Υπουργείο. Οι άδειες αυτές που επέτρεψαν τη συνέχιση ανάπτυξης των έργων ισχυροποίησαν τη θέση της εταιρείας, δίνοντάς της νομικά «πατήματα» έναντι του Δημοσίου,παρά το οτι δεν έχει τηρήσει τίποτα από τη σύμβαση και την αδειοδότηση. Δεν είναι τυχαία τα δημοσιεύματα που αναφέρουν οτι «οι απώλειες της Eldorado Gold από τη δραστηριοποίησή της στην Ελλάδα και τις αλλεπάλληλες διελκυστίνδες στην πορεία του επιχειρηματικού της έργου φαίνεται να ξεπερνούν τα 2 δισ. δολ«, χωρίς φυσικά να αναφέρουν οτι η αιτία όλων αυτών των προβλημάτων είναι η εξαπάτηση του Δημοσίου από την ίδια την εταιρεία.

Η απειλή δεν είναι καν καλυμμένη: αν δεν μας τα δώσετε όλα, θα σας κάνουμε αγωγή για ζημίες και διαφυγόντα κέρδη. Εκεί που μας χρωστάνε θα ζητάνε και το βόδι, γιατί τους δίνει αυτή τη δυνατότητα η μέχρι σήμερα πολιτική του κ. Σταθάκη. Το Δημόσιο θα πάει σε διαιτησία αποδυναμωμένο και χωρίς τη δυνατότητα ή τη θέληση να κερδίσει τη νομική μάχη. Είναι άγνωστο ακόμα πώς θα τεθεί το ζήτημα στο διαιτητικό δικαστήριο (αυτό θα το προσδιορίσει ο κ. Δρυλλεράκης που δεν είναι και πολύ σίγουρο τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετεί) αλλά  είναι βέβαιο πως στόχος του κ. Σταθάκη δεν είναι να σταματήσει την «επένδυση» την οποία μέχρι σήμερα έκανε τα πάντα για να βοηθήσει.

Στο μπαράζ δημοσιευμάτων των τελευταίων ημερών, η Eldorado παριστάνει την ανήξερη και την οργισμένη για την επιμονή του κ. Σταθάκη στο θέμα της διαιτησίας και ο Υπουργός εμφανίζεται ως εχθρός της «επένδυσης». Αυτό που παρακολουθούμε είναι ένα θέατρο, για τις επικοινωνιακές ανάγκες και των δύο πλευρών. Η διαιτησία, με προδιαγεγραμμένο υπέρ της εταιρείας αποτέλεσμα, είναι η μοναδική «λύση» για να κουκουλωθεί το πρόβλημα νομιμότητας της «επένδυσης», αφού το ΣτΕ δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να ακυρώσει την απόφαση Σκουρλέτη (και δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι σήμερα δεν εχει προσδιοριστεί καν η συζητηση της υπόθεσης). Και ιδού το reality check: Αν πραγματικά η εταιρεία αντιτίθεται στη διαιτησία (με επίδικο τη μεταλλουργία και την παραβίαση των άρθρων 3.2-3.5 της σύμβασης), δεν έχει παρά να επικαλεστεί την εκκρεμότητα της υπόθεσης ενώπιον του ΣτΕ για να ζητήσει την αναβολή της μέχρι την έκδοση της απόφασης του δικαστηρίου.

Νέα αναβολή για τις Σκουριές

Τη διαιτησία και την καθυστέρηση στην έκδοση μιας  δευτερεύουσας άδειας επικαλείται η Eldorado για να μεταθέσει για ένα χρόνο ακόμα, για το 2020, την έναρξη της παραγωγής από τις Σκουριές. Φτηνή δικαιολογία για επικοινωνιακή χρήση. Η αλήθεια είναι οτι είναι επιλογή της εταιρείας να καθυστερήσει τις Σκουριές και να επικεντρωθεί στην Ολυμπιάδα που θα αποφέρει άμεσο κέρδος. Το μεταλλείο των Σκουριών έχει τα δικά του σοβαρά προβλήματα στα οποία θα αναφερθούμε σε επόμενη ανάρτηση.

πηγή: http://antigoldgr.org/