Τι να το κάνουν το Natura όταν θέλουν επενδύσεις;

Ο Νόμος, πλέον, «Περί εκσυγχρονισμού της Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας» δεν είναι δημιούργημα αυτής της Κυβέρνησης.

Είναι η ωρίμανση μιας πολιτικής που ξεπέρασε τις «αναστολές» της και πουλάει τα ασημικά γρήγορα και χωρίς τύψεις. 

Ας μην μας ξεγελά το γεγονός ότι το Νομοσχέδιο «πέρασε» μόνο με τις ψήφους της Νέας Δημοκρατίας. Όλα τα κόμματα περιφρόνησαν τους πολίτες, που αντί να ακούσουν επιχειρήματα, εισέπραξαν μια στεγνή πολιτική αντιπαράθεση: «Κι εσείς τα ίδια κάνατε. Ναι, αλλά εσείς κάνετε χειρότερα». Και, ταυτόχρονα, όλοι μιλούσαν για ΑΝΑΠΤΥΞΗ.

Και ας μην κρυβόμαστε: Η Ανάπτυξη ως ευγενής έννοια έχει φτάσει σε τελεσίδικο αδιέξοδο. Δεν έχει μείνει άλλη προσοδοφόρα γεωργική γη, πλούσιοι υδατικοί πόροι, εκμεταλλεύσιμος ορυκτός πλούτος, καλά φυσικά λιμάνια, κατάλληλες για κατοικία περιοχές – όλα έχουν προ πολλού «αξιοποιηθεί». Ό,τι απέμεινε είναι τρίτης και τέταρτης διαλογής περιοχές (βουνά, απρόσιτα νησιά, υγρότοποι που δεν μπορούσαν να αποξηρανθούν) στις οποίες στριμώχνεται όλος ο υπόλοιπος έμβιος κόσμος και συνεχίζεται η ζωή στον πλανήτη: Ο κύκλος του νερού και των θρεπτικών στοιχείων, ο καθαρισμός των υδάτων, η παραγωγή οξυγόνου, η ενίσχυση των ακτών, η ρύθμιση του κλίματος, η εδαφογένεση, η επικονίαση και, γενικά, οι οικοσυστημικές λειτουργίες, οι οποίες είναι άρρηκτα συνυφασμένες με την βιοποικιλότητα. Στην Ε.Ε. αυτές οι περιοχές είναι το Δίκτυο Natura-2000, το οποίο στην Ελλάδα καλύπτει περίπου το 30%.

Αν θέλουμε ευημερία, πρέπει να διατηρήσουμε αυτό το 30% και να στραφούμε στο υπόλοιπο 70%, εκεί όπου «τα κάναμε θάλασσα». Να αντιμετωπίσουμε την υποβάθμιση των εδαφών, την σπατάλη της ενέργειας και των πόρων, την ρύπανση, την διάβρωση των ακτών, την ερημοποίηση. Να στραφούμε στην κυκλική οικονομία, τις βιώσιμες πόλεις και μεταφορές, τις πράσινες υποδομές. 

Με το νέο Νόμο μπαίνει ταφόπλακα σε αυτή την προοπτική. Επισήμως, υιοθετούμε την ΑΝΑΠΤΥΞΗ της «αρπαχτής». Αυτή που αναζητά φθηνή δημόσια γη για να απλωθεί και, με όπλο την τεχνολογία που επιτρέπει την αξιοποίηση κάθε γωνιάς, προσδοκά να διογκώσει μερικούς οικονομικούς δείκτες σέρνοντας τον πλανήτη στο βάραθρο. Το να διατηρούμε το Natura, την φθηνή δημόσια γη, μακριά από επενδυτές είναι όντως κατά της ανάπτυξης. Έχουν δίκιο!

Ο αδίστακτος (ίσως επειδή δεν είναι πολιτικός) Υφυπουργός κ. Οικονόμου επανειλημμένα ανέφερε στην Βουλή: «Θέλετε το 32% της χώρας να μείνει χωρίς επενδύσεις;». Αυτή η ανήθικη στάση όχι μόνο παράβλεψε την θεμελιώδη λειτουργία των Προστατευόμενων Περιοχών, αλλά και παραπλάνησε: Οικισμοί, καλλιέργειες, παραγωγικές μονάδες, τουρισμός και πολλές ακόμη δραστηριότητες υπάρχουν ήδη στις περιοχές Natura. Και πολλές επενδύσεις επιτρέπονταν. Απλά, όταν χρειαζόταν να θυσιαστεί ένα μέρος από αυτές, απαιτούνταν πολλή μελέτη, χρόνος και προφυλάξεις – αυτά ακριβώς που συρρικνώνει και ιδιωτικοποιεί (μεταθέτει την ευθύνη από το κράτος στον επενδυτή) ο νέος Νόμος.

Κυνικός ήταν και ο κ. Χατζηδάκης, ο οποίος, θυμίζοντάς μας τον μεγάλο Λαλιώτη, δούλεψε «ψιλό γαζί» τις Περιβαλλοντικές Οργανώσεις καλώντας τες σε συναντήσεις, μόνο και μόνο για να επικαλεσθεί στη Βουλή «μα τα είπαμε τόσες ώρες μαζί τους…», ενώ αγνόησε όλα όσα του είπαν. Τι να πούμε; Για την αποστολή που επιτελεί… Αξιος!

* Ο Κώστας Παπακωνσταντίνου είναι επικεφαλής της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας, εκπαιδευτικός και περιφερειακός σύμβουλος Δυτ. Ελλάδας.