Η όρεξή μας είναι τόσο τεράστια, κάθε μήνας που περνάει γίνεται μεγαλύτερη…
Στις 11/12 ήταν η παγκόσμια ημέρα των Βουνών.
Και η Βαράσοβα στο στόχαστρο των αιολικών βιομηχανιών.
Κατάθεση αίτησης για την κατασκευή βιομηχανίας αιολικής ενέργειας στην κορυφή της Βαράσοβας κατέθεσε η εταιρεία WIND ENERGY A.E τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε.
Στενάζουν" τα βουνά της Αιτωλοακαρνανίας
Η «Κίνηση Πολιτών για την Προστασία των Βουνών της Αιτωλοακαρνανίας» λαμβάνοντας υπόψη την απόφαση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας να εκδώσει στις 14/11/2019 νέες άδειες παραγωγής για 30 καινούριους αιολικούς σταθμούς στον νομό Αιτωλοακαρνανίας και την ήδη χαοτική κατάσταση σχετικά με την εγκατάσταση αμέτρητων αιολικών σταθμών στον νομό, εξέδωσε ανακοίνωση και γνωστοποιεί τα εξής:
1. Σύμφωνα με τον γεωπληροφοριακό χάρτη της ΡΑΕ, στον νομό μας έχουν ήδη εγκατασταθεί περίπου 150 ανεμογεννήτριες, ενώ υπό αδειοδότηση βρίσκονται αμέτρητοι αιολικοί σταθμοί διάφορων εταιριών, αποτελούμενοι από περίπου 500 ανεμογεννήτριες. Στον Ελλαδικό χώρο ο συνολικός αριθμός ανεμογεννητριών (εγκατεστημένες & υπό αδειοδότηση), ανέρχεται περίπου στις 20.000 με 25.000.
2. Οι 30 νέες άδειες παραγωγής που εκδόθηκαν πρόσφατα από την ΡΑΕ, αφορούν ως γνωστόν, τους 30 αιολικούς σταθμούς των 10 Ενεργειακών Κοινοτήτων της «Ένωσης Αγρινίου», οι οποίοι θα έχουν συνολική ονομαστική ισχύ 153,6MW και θα αποτελούνται από 49 ανεμογεννήτριες ισχύος 3MW και 3,6MW οι οποίες θα τοποθετηθούν διάσπαρτες σε 30 τοποθεσίες στα βουνά της Ναυπακτίας, του Θέρμου, και του Ξηρομέρου.
3. Σύμφωνα με την Ένωση Αγρινίου, το συνολικό κόστος της «επένδυσης» ανέρχεται σε 220 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η εξασφαλισμένη τιμή στην οποία θα πωλείται στους πολίτες η παραγόμενη αιολική ενέργεια θα είναι 98€/MWh, (δηλαδή σχεδόν διπλάσια από την τιμή της ενέργειας που παράγεται από τις συμβατικές μονάδες της ΔΕΗ!), είτε φυσά, είτε δεν φυσά άνεμος, δηλαδή είτε λειτουργούν είτε δεν λειτουργούν οι ανεμογεννήτριες. Άρα, οι δηλώσεις της Ένωσης Αγρινίου περί «διανομής κοινωνικού πλούτου στην τοπική κοινωνία» δεν είναι παρά ανυπόστατες ανακρίβειες, καθώς όλοι οι πολίτες θα πληρώνουν πανάκριβο ρεύμα απλά και μόνο για να έχουν εισόδημα κάποιοι ελάχιστοι. Το ότι αυτοί οι ελάχιστοι, δεν είναι μεγάλοι επιχειρηματίες ή στελέχη γνωστών πολυεθνικών ενεργειακών εταιριών, δεν είναι ούτε θετικό (όπως παρουσιάζεται από την Ένωση), ούτε αναιρεί το επιπρόσθετο οικονομικό βάρος που υποχρεωτικά όλοι μας θα επωμιστούμε... (για να μην αναφέρουμε και την μη αναστρέψιμη περιβαλλοντική καταστροφή που θα προκληθεί από τα έργα που αυτοί θα υλοποιήσουν στο παρθένο φυσικό περιβάλλον).
4. Όλες οι χώρες που διαθέτουν πολλά αιολικά (Δανία, Γερμανία, Ισπανία, Αυστραλία κτλ.), ανεξαρτήτως από το αν ηλεκτροδοτούνται από αυτά ή όχι, έχουν και το ακριβότερο ρεύμα παγκοσμίως, επομένως η χώρα μας δεν θα αποτελέσει εξαίρεση αφού ήδη ακολουθεί πιστά αυτή την πολιτική ενισχύοντας - στηρίζοντας - προωθώντας «επενδύσεις» όπως η παραπάνω, και αφού ήδη η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος στην χώρα μας είναι αυξημένη.
5. Τα λεγόμενα «αντισταθμιστικά οφέλη» που υποτίθεται ότι λαμβάνουν (σε αρκετές περιπτώσεις αυτό δεν συμβαίνει) οι δήμοι και οι τοπικές κοινωνίες ύστερα από την εγκατάσταση αιολικών σταθμών, δεν είναι ούτε οφέλη, ούτε αντισταθμίζουν το ανυπολόγιστο περιβαλλοντικό κόστος. Αυτά τα «οφέλη», (όταν όντως τα αποδίδουν οι εταιρίες) δεν είναι παρά η επιστροφή ενός απειροελάχιστου και αμελητέου ποσού του φόρου «ΕΤΜΕΑΡ» που όλοι οι πολίτες αναγκαστικά πληρώνουμε μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ προκειμένου να επιδοτούνται οι ενεργειακές εταιρίες και οι αιολικοί σταθμοί τους.
6. Οι βιομηχανικού τύπου αιολικοί σταθμοί που τοποθετούνται στα βουνά (και στο παρθένο φυσικό περιβάλλον γενικότερα), κάνουν ακριβώς την ίδια ζημιά τόσο στην οικονομία όσο και στο περιβάλλον από οποιονδήποτε κι αν τοποθετηθούν, είτε αυτός είναι μέλος ενεργειακής κοινότητας, είτε είναι μέτοχος σε πολυεθνική ενεργειακή εταιρία. Επομένως, δεν στεκόμαστε στο ποιός τοποθετεί αυτούς τους αιολικούς σταθμούς, αλλά στο ότι τους τοποθετεί.
7. Οι οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την εγκατάσταση ανεμογεννητριών ΜΑΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ανεξάρτητα από τον τόπο κατοικίας, επομένως πρέπει όλοι μας να ενεργοποιηθούμε και να πάρουμε θέση για αυτό το πολύ σοβαρό ζήτημα.
|
ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ ΤΗΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
Μια ενδιαφέρουσα συλλογιστική για την ΒΑΠΕ
Δεν είναι όμορφα όλα αυτά τα πανέλα των φωτοβολταϊκών που καλύπτουν όλες τις στέγες των σούπερ-μάρκετ μας και των στεγάστρων των πάρκινγκ μας, όλες αυτές οι ανεμογεννήτριες που ομορφαίνουν τον ορίζοντα των περιοχών μας;
Η ΣΙΩΠΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ (Εξορύξεων το ανάγνωσμα)
Περιμένοντας να έρθουν τα γεωτρύπανα στο Κατάκολο παρακολουθούμε τις ανακοινώσεις των οικολογικών οργανώσεων ανά την Ελλάδα και βέβαια
Οι κάτοικοι Γαλατά ενάντια στην τοποθέτηση ανεμογεννητριών στην περιοχή τους
Σχετικά με τα δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι δόθηκε άδεια για τοποθέτηση ανεμογεννητριών στο όρος Βαράσοβα και στη θαλάσσια περιοχή του Κρυονερίου η Γενική Συνέλευση της Κοινότητας του Γαλατά που έγινε την Κυριακή 1/12/2019 αποφάσισε ομόφωνα τα εξής:
1. Απορρίπτουμε κάθε ιδέα για τοποθέτηση ανεμογεννητριών στην ευρύτερη περιοχή της Βαράσοβας. Η Βαράσοβα είναι χαρακτηρισμένο βουνό ιδιαίτερου φυσικού κάλλους (ΦΕΚ 325/Β΄/01-03-1975) και θέλουμε να παραμείνει στη σημερινή του μορφή. Κάθε προσπάθεια που θα αποβλέπει στην περιβαλλοντική της υποβάθμιση και καταστροφή θα έχει απέναντί της σύσσωμη την κοινωνία.
2. Η Βαράσοβα είναι το ιερό όρος της Αιτωλίας και για την αξιοποίησή της έχουν ενταχθεί σε προγράμματα έργα ήπιας παρέμβασης, όπως το αναρριχητικό μονοπάτι και το δίκτυο μονοπατιών προς τον Άγιο Νικόλαο και τις Ιερές Σκήτες που υπάρχουν διάσπαρτες στο όρος.
3. Η ανάδειξη του όρους Βαράσοβα και η σύνδεσή του με το Βυζαντινό μνημείο την Παναξιώτισσα αποτελεί για την τοπική κοινωνία πρώτη προτεραιότητα που θα συμβάλλει στην ανάπτυξη του τουριστικού προϊόντος της περιοχής και ιδιαίτερα του θρησκευτικού τουρισμού.
4. Η υποτίμηση των προσπαθειών της Κοινότητας Γαλατά, του Δήμου Ναυπακτίας αλλά και συλλογικών φορέων φίλων της Βαράσοβας, που έχουν στόχο την ανάδειξη του υφιστάμενου πολιτιστικού πλούτου με δράσεις φιλικές και συμβατές με το χαρακτήρα και την ιστορία του όρους δείχνουν περιφρόνηση προς την τοπική κοινωνία και το μέλλον της.
5. Η Γενική Συνέλευση της Κοινότητας του Γαλατά αποφάσισε ομόφωνα τη συγκρότηση επιτροπής αγώνα για την προστασία της Βαράσοβας και θα πάρει όλα τα νομικά κλπ μέτρα για την προστασία του όρους.
6. Για το σκοπό αυτό καλούμε το Δημοτικό Συμβούλιο Ναυπακτίας, την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, την αρχαιολογική Υπηρεσία και την Κυβέρνηση να μην επιτρέψουν την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στη Βαράσοβα και στην ευρύτερη περιοχή.
|
Η Ευρώπη αποτυγχάνει να αποτρέψει την καταστροφή της φύσης
Τα τελευταία πέντε χρόνια η κατάσταση του περιβάλλοντος επιδεινώθηκε
|
Στις 4 Δεκεμβρίου, δημοσιεύθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) η τελευταία έκθεση Το ευρωπαϊκό περιβάλλον: Κατάσταση και προοπτικές 2020 (SOER) [1]. Η έκθεση, η οποία συντάσσεται κάθε πέντε χρόνια, υπογραμμίζει ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει κατεπείγουσες περιβαλλοντικές προκλήσεις πρωτοφανούς κλίμακας, ενώ δείχνει ότι η συνολική κατάσταση του περιβάλλοντος στην Ευρώπη έχει επιδεινωθεί, με την βιοποικιλότητα να υφίσταται το μεγαλύτερο πλήγμα. Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, η Ευρώπη δεν θα πετύχει τους περισσότερους από τους στόχους της για το 2020, ενώ αν οι σημερινές τάσεις συνεχιστούν μέχρι το 2030, θα καταλήξουν σε σημαντική επιδείνωση της κατάστασης της φύσης και επιπλέον ρύπανση του αέρα, του νερού και του εδάφους.
Σύμφωνα με την έκθεση, είναι σαφές ότι η βιοποικιλότητα της Ευρώπης συνεχίζει να πλήττεται με καταστροφικό ρυθμό. Όπως αναφέρεται, «ο αντίκτυπος του ανησυχητικού ρυθμού απώλειας βιοποικιλότητας στην Ευρώπη είναι τόσο καταστροφικός όσο η κλιματική αλλαγή». Τα ζώα, τα έντομα, τα φυτά και τα ενδιαιτήματα που προστατεύονται βάσει της Οδηγίας για τους Οικοτόπους της ΕΕ παρουσιάζουν εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες διατήρησης για το 60% των ειδών και το 77% των ενδιαιτημάτων. Η μακροπρόθεσμη παρακολούθηση δείχνει μια συνεχή πτωτική τάση στους πληθυσμούς κοινών ειδών πουλιών και πεταλούδων, με τις πιο έντονες μειώσεις να καταγράφονται στα πουλιά των αγροοικοσυστημάτων (32%) και στις πεταλούδες των λιβαδιών (39%). Από τους 13 συγκεκριμένους στόχους πολιτικής που έχουν τεθεί για το 2020 στον συγκεκριμένο τομέα, υπάρχει πιθανότητα να επιτευχθούν μόλις δύο: ο καθορισμός θαλάσσιων και χερσαίων προστατευόμενων ζωνών.
Οι μακροπρόθεσμες τάσεις των τελευταίων 25 ετών έχουν δείξει ότι οι πληθυσμοί των πουλιών, και ιδιαίτερα των πουλιών των αγροοικοσυστημάτων, έχουν υποστεί σημαντικές μειώσεις και δεν παρουσιάζουν σημεία ανάκαμψης. Οι μακροπρόθεσμες τάσεις στους πληθυσμούς πουλιών των αγροτικών εκτάσεων, των δασών και όλων των κοινών ειδών καταδεικνύουν ότι η βιοποικιλότητα της Ευρώπης έχει υποβαθμιστεί σημαντικά. Αυτό οφείλεται κυρίως στην απώλεια, τον κατακερματισμό και την υποβάθμιση φυσικών και ημιφυσικών οικοσυστημάτων, κυρίως εξαιτίας της εντατικοποίησης της γεωργίας. Η έκθεση αναφέρει πως μια μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) θα μπορούσε να βοηθήσει τους πληθυσμούς των πουλιών να ανακάμψουν.
Ο Ariel Brunner, Επικεφαλής Πολιτικής της BirdLife Ευρώπης και Κεντρικής Ασίας, δήλωσε: «Ένα ακόμη βαρύ αποδεικτικό στοιχείο έρχεται να προστεθεί στις αλλεπάλληλες επιστημονικές μελέτες που παρέχουν συντριπτικές αποδείξεις για την πλανητική κρίση που δημιουργήσαμε. Η φύση ξεκληρίζεται στην Ευρώπη. Η φύση ξεκληρίζεται στον πλανήτη μας. Κανείς δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τη δικαιολογία “δεν ήξερα”. Την επόμενη εβδομάδα, ξεκινά η πρωτοβουλία με τίτλο “Πράσινη Συμφωνία” (Green Deal) από τη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η απάντηση της ΕΕ πρέπει να είναι ανάλογη με το μέγεθος της κρίσης. Από την επιβολή του νόμου έως την αποκατάσταση της φύσης, από τη γεωργία μέχρι την αλιεία, η “Πράσινη Συμφωνία” πρέπει να σηματοδοτήσει μια συνολική στροφή και να μας οδηγήσει μακριά από το καταστρεπτικό μονοπάτι όπου βαδίζουμε, υποβαθμίζοντας τους βιολογικούς πόρους από τους οποίους εξαρτάται η ζωή μας».
Σημειώσεις:
1. Η έκθεση Το Ευρωπαϊκό Περιβάλλον - Κατάσταση και Προοπτικές 2020 (SOER) συντάσσεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) ανά πενταετία. Η SOER 2020 είναι η 6η έκθεση που δημοσιεύεται από τον ΕΟΠ από το 1995. Προσφέρει αδιάσειστες και επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις για τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να ανταποκριθούμε στις τεράστιες και πολύπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, όπως η κλιματική αλλαγή, η απώλεια της βιοποικιλότητας, η ρύπανση του αέρα και των υδάτων. Η SOER 2020 έχει προετοιμαστεί σε στενή συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Πληροφόρησης και Παρατήρησης για το Περιβάλλον (Eionet) του ΕΟΠ. Η έκθεση βασίζεται στην εκτεταμένη τεχνογνωσία του Eionet, από κορυφαίους εμπειρογνώμονες και επιστήμονες στον τομέα του περιβάλλοντος, που προέρχονται από τις 33 χώρες-μέλη του ΕΟΠ και τις έξι συνεργαζόμενες χώρες.
2. Η πλήρης έκθεση είναι διαθέσιμη στα ελληνικά ΕΔΩ.
Ανεμομαζώματα στη Ζήρεια Κορινθίας
Μια καλή ψαριά...
Τα ορυκτά, η Ελληνικός Χρυσός, η τέχνη και ο ιστός της προπαγάνδας
Έγραφαν προ ημερών τα ειδησεογραφικά μέσα σε σχέση με τρέχουσα εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη:
«O ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ θα εγκαινιάσει επίσημα την Έκθεση ‘‘ΤΑ ΟΡΥΚΤΑ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ’’ και ‘‘ΤΑ ΟΡΥΚΤΑ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ’’ που διοργανώνουν το Αριστοτέλειο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με το Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας και το Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) από 7 Οκτωβρίου 2019 έως 31 Μαΐου 2020). Χρυσοί χορηγοί της έκθεσης: ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ και ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Η Έκθεση τελεί ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ ΤΟΥ ΑΠΘ και του ΣΜΕ, ο οποίος έχει και την οργανωτική φροντίδα της Έκθεσης. Η έκθεση αυτή έχει ως σκοπό να φέρει το ευρύτερο κοινό και ιδιαίτερα τους μαθητές όλων των βαθμίδων, κοντά στη χρησιμότητα των ορυκτών στην καθημερινή ζωή και τη διαχρονική αναγκαιότητά τους στην εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού. Παράλληλα με τα εκθέματα θα υπάρχει προβολή βίντεο και ξεναγήσεις όπου θα παρουσιάζεται η ιστορία των ορυκτών σε κάθε εποχή από την αρχαιότητα έως σήμερα και πως αυτά συνδέονται με τη σύγχρονη τεχνολογία, αλλά και την εξέλιξη της επιστήμης. Πρόκειται για μία έκθεση εξαιρετικού ενδιαφέροντος με πολιτιστικές, εκπαιδευτικές και εικαστικές προεκτάσεις. Τα ορυκτά αποτελούν μέρος της ζωής των ανθρώπων. Χωρίς αυτά δεν ζούμε, αφού βρίσκονται παντού γύρω μας, είτε στο φαγητό που τρώμε, τις μετακινήσεις, την επικοινωνία μας, την εργασία, την σύγχρονη τεχνολογία, την τέχνη και σε πολλαπλές μορφές της καθημερινότητας μας αλλά και των επιστημών του μέλλοντος».
Βεβαίως τα εγκαίνια έγιναν στις 7 Οκτωβρίου χωρίς την παρουσία του Προέδρου, ωστόσο έχει σημασία να ξαναδιαβάσουμε την ανακοίνωση. Όλα τα παραπάνω, σε πρώτη ανάγνωση, μπορεί να ακούγονται αθώα και ενδιαφέροντα. Με την επί πλέον δε συμβολική παρουσία και του Προέδρου της Δημοκρατίας κατά τα εγκαίνια της παραπάνω έκθεσης, όπως και την υπαγωγή της όλης εκδήλωσης υπό την αιγίδα του ΑΠΘ (με το οποίο εξάλλου συνδέεται οργανωτικά το Αριστοτέλειο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας) φαίνεται να μην υπάρχουν περιθώρια αμφισβήτησης για τις αγαθές και με εκπαιδευτικές προεκτάσεις προθέσεις των διοργανωτών της έκθεσης αυτής.
Μόνο που, να, εκείνοι οι Χρυσοί Χορηγοί (ΣΜΕ και Ελληνικός Χρυσός) δεν επιβαρύνθηκαν με τα χορηγικά τους καθήκοντα μόνο και μόνο για να εκπαιδεύσουν τους μαθητές και τους άλλους επισκέπτες της έκθεσης στα της χρησιμότητας και της διαχρονικής αναγκαιότητας των ορυκτών (και των μετάλλων που είναι από τα κύρια προϊόντα των ορυκτών) στην καθημερινή μας ζωή. Έξυπνη μεν, αλλά και δύσκολο να κρυφτεί από τους γνωρίζοντες τα σχετικά προπαγάνδα θέλουν να κάνουν μέσω της έκθεσης αυτής υπέρ των δραστηριοτήτων και των οικονομικών τους συμφερόντων, που δεν ταυτίζονται όμως πάντα, ή μάλλον που κατά κανόνα δεν ταυτίζονται με το Δημόσιο συμφέρον -το συμφέρον των επισκεπτών της έκθεσης δηλαδή.
Τη χρησιμότητα των ορυκτών και των μετάλλων τη γνωρίζουμε όλοι. Εκείνο που οι περισσότεροι από τους ανύποπτους μελλοντικούς επισκέπτες της έκθεσης δεν γνωρίζουν όμως είναι τι μένει πίσω από άποψη περιβαλλοντική, αναπτυξιακή, δημόσιας υγείας και κοινωνικών συνθηκών στους τόπους όπου γίνεται/έγινε εξόρυξη ορυκτών και μετάλλων. Και αν θέλουν/λουμε να το δούμε και να το υπολογίσουμε και αυτό, δεν έχουμε παρά να κοιτάξουμε τόπους όπου η εξόρυξη ορυκτών και μεταλλευμάτων υπήρξε το κυρίαρχο χαρακτηριστικό τους: τη Φωκίδα ας πούμε με τους βωξίτες της, την Εύβοια με τα σιδηρονικέλιά της, την ανατολική Χαλκιδική με την συνεχόμενη από την αρχαιότητα μεταλλευτική της ιστορία που πάει να εξελιχθεί τώρα σε περιβαλλοντικό δράμα κ.α. Παντού σε τέτοιες περιπτώσεις υπήρξε και παραμένει περιβαλλοντική αλλά και αναπτυξιακή υποβάθμιση, σε συνδυασμό με προβλήματα δημόσιας υγείας και με κοινωνικές αναστατώσεις και διαιρέσεις. Και, το κυριότερο, απόβλητα, βουνά αποβλήτων, εκατοντάδες εκατομμύρια τόνοι από αυτά, που δεν είναι απλά απορριφθέντα γεώδη υλικά των εξορύξεων αχρηστεμένα για πάντα εξ αιτίας των φυσικών και χημικών επεξεργασιών στις οποίες υποβλήθηκαν, αλλά πολύ συχνά και επικίνδυνα τοξικά υλικά που μένουν ως κληρονομιά του αντίστοιχου τόπου στο διηνεκές. Αναρωτιέται κανείς αν στην έκθεση αυτή θα υπάρχουν επίσης προβολές video και εικονικές ξεναγήσεις σε πεδία απόθεσης αποβλήτων για τη σφαιρική πληροφόρηση των επισκεπτών της.
Όσο για τη συμβολή των ορυκτών στην τέχνη, εκεί να συμφωνήσουμε πως η έκθεση αυτή θα μπορούσε να είναι πράγματι αποκαλυπτική. Προβάλλοντας την τέχνη που χρειάζεται για να μπορείς να αφαιρείς και να εξάγεις ως σχεδόν μηδενικής αξίας ορυκτό παράγωγο εκείνο που στην πραγματικότητα περικλείει την όποια πραγματική αξία και να αφήνεις πίσω στον τόπο μόνο τα άχρηστα και επικίνδυνα κατάλοιπα της παραγωγής του. Και να καυχιέσαι κιόλας για την τέχνη αυτή. Όπως τέχνη είναι επίσης οί τρόποι φοροαποφυγής μέσω εικονικών θυγατρικών στην Ολλανδία και κατάληξη των όποιων γλίσχρων μένουν προς φορολόγηση εσόδων στους φορολογικούς παραδείσους των Μπαρμπέϊντος, επειδή ‘‘έτσι κάνουν όλοι’’. Και όπως τέχνη είναι να υπογράφεις συμβάσεις με το Δημόσιο, να τις γράφεις μετά στα παλαιότερα των υποδημάτων σου παραβιάζοντάς τες κατάφωρα, να ζητάς εσύ από το Δημόσιο τα ρέστα γι’ αυτό, να έρχεται δε το ίδιο το Δημόσιο στο τέλος -όπως γίνεται σήμερα δια του αρμοδιότερου επί του θέματος υπουργού- να σου ζητάει και συγγνώμη.
Μετά τις τόσες και τόσες απορρίψεις των χορηγιών της, φαίνεται πως η Ελληνικός Χρυσός βρίσκει, επί τέλους τους πιο αξιόλογους που θα μπορούσε και πρόθυμους να δεχτούν τη χορηγία της σε μια μακράς διάρκειας και υψηλής συμβολικότητας εκδήλωση. Που δεν θα γινόταν βέβαια αν η ίδια η Ελληνικός Χρυσός, μαζί με τον ΣΜΕ, δεν την χρηματοδοτούσε και προωθούσε, ενώ κατάφερε να την θέσει ακόμα και υπό την αιγίδα του ΑΠΘ δια του Αριστοτελείου Μουσείου Φυσικής Ιστορίας -του οποίου Διευθυντής είναι ο συνεργάτης και διαφημιστής της Ελληνικός Χρυσός καθηγητής Σ. Παυλίδης- να την εγκαινιάσει δε ο ίδιος ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Η ίδια έκθεση για τα ορυκτά, τον άνθρωπο και την τέχνη, τα πήγε καλά και όμορφα στην Αθήνα. Εδώ όμως, οι συνθήκες και ιδίως οι σκοποί και η συμπεριφορά της Ελληνικός Χρυσός, που έχουν πια αποκαλυφθεί πλήρως και μας αφορούν άμεσα, απαιτούσαν μια πιο προσεκτική αξιολόγηση των όχι και τόσο δυσανάγνωστων επιδιώξεων των χορηγών της έκθεσης, ώστε να μην πιαστούν στον ιστό της προπαγάνδας της εταιρείας αυτής και εκτεθούν ως διαφημιστές της το ΑΠΘ και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας.