Οι Δελφοί σε κίνδυνο

1)Ποια γεωγραφική έκταση καταλαμβάνουν οι «Δελφοί»;

Η φράση συναγερμός πως «οι Δελφοί κινδυνεύουν» μπορεί αρχικά να ξενίζει κάποιους. Ο ισχυρισμός όμως είναι πολύ σοβαρός για να αγνοηθεί.

Είναι ψέμα;   Μήπως όσοι δεν έχουν καταλάβει τι συμβαίνει πρέπει κατεπειγόντως να απομακρυνθούν , εφ΄ όσον κατέχουν θέσεις ευθύνης; 

Κάποιοι υποστηρίζουν πως σε πολλές  επίσημες συζητήσεις τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί  ότι τόσο σε κυβερνητικό  όσο και σε αυτοδιοικητικό επίπεδο υπάρχει σοβαρότατο έλλειμμα γνώσης  και αντίληψης σχετικά με το θέμα. Εάν αυτό ισχύει , τότε δεν πρέπει να περιμένει κανείς καμία σωτηρία απ΄ αυτούς. 

Το μόνο σίγουρο είναι , πως κανείς αρμόδιος δεν φαίνεται  να  ενεργεί προς την κατεύθυνση να αλλάξει η φθίνουσα πορεία που έχουν σήμερα οι Δελφοί .

Το ανησυχητικό βεβαίως είναι ότι και κανείς εξ αυτών δεν έχει  αντικρούσει ή  διαψεύσει όσα ισχυρίζονται με επιχειρήματα και αποδείξεις αυτοί που  κρούουν το κώδωνα του κινδύνου και προκαλούν για να γίνει μια σοβαρή  δημόσια συζήτηση που θα επιτρέψει την διαμόρφωση ισχυρής προσωπικής άποψης στους πολίτες της Δελφικής γης. 

Ποια γεωγραφική έκταση καταλαμβάνουν λοιπόν οι  Δελφοί;  Είναι ο αρχαιολογικός χώρος; Είναι και το χωριό δίπλα; Είναι κάτι περισσότερο ;

Σαν ρεαλιστική  βάση πρέπει να εκτιμηθεί  τι συμβαίνει στην πράξη  (χωρίς καμία εξαίρεση) σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο για μνημεία παρόμοιας αναγνωρισιμότητας. 

Αρκεί να ληφθεί υπ’ όψη  όχι μόνο η γεωγραφική έκταση που περιλαμβάνει η σχετική  απόφαση αναγνώρισης οποιουδήποτε άλλου μνημείου   αλλά και το πραγματικό γεωγραφικό εύρος στους τομείς της προστασίας και ανάδειξης  του τοπίου , γύρω από αυτό  και την οικονομική  ανάπτυξη  και ευημερία  της τοπικής κοινωνίας.  

Έτσι λοιπόν , «Δελφοί», δεν μπορεί να είναι  μόνο τα  αρχαιολογικά ευρήματα και ο αρχαιολογικός χώρος, ούτε καν και το  χωριό δίπλα σε αυτά τους ίδιους λόγους  .

 «Δελφοί» είναι τουλάχιστον η γεωγραφική έκταση που  αποτυπώνεται πάνω στον χάρτη της απόφασης του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας το 1981 και έχει δημοσιευτεί στο ΦΕΚ 551Β/15-9-1981. Την απόφαση  που υπογράφουν 10 Υπουργοί και ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδας μιας άλλης εποχής που υπήρχαν ακόμα πολλοί έντιμοι ευπατρίδες πολιτικοί με  όραμα για την Ελλάδα και τους Δελφούς . Είναι δε μία απόφαση ιδιαίτερης βαρύτητας  αν σκεφτεί κανείς ότι σήμερα η διακυβέρνηση της χώρας στηρίζεται σε αποφάσεις ενός (Υπουργικές Αποφάσεις - ΥΑ) ή δύο , το πολύ τριών υπουργών (Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις- ΚΥΑ) . 

Όσοι υποστηρίζουν ότι οι Δελφοί κινδυνεύουν σοβαρά, υποστηρίζουν επίσης ότι οι περισσότεροι κάτοικοι των Δελφών έχουν παραπλανηθεί επί δεκαετίες και έχουν εντελώς στρεβλή άποψη για τα όρια των Δελφών. Μια πιο κοντινή ματιά στον χάρτη όπου αποτυπώνονται και τα μικρότερα χωριά της περιοχής βοηθάει στην κατανόηση των πραγματικών ορίων. 

Σε παλιότερες δημόσιες παρουσιάσεις του θέματος , πολλοί ήσαν οι πολίτες που απεκόμισαν προσωπική άποψη και κατανόησαν τον όρο Δελφικό τοπίο , με αποτέλεσμα να μπορούν να διακρίνουν τα σαφή γεωγραφικά όρια των "Δελφών" και να μπορούν να κρίνουν ποιος ή ποιοι εκ των εισηγητών ξέρουν τι λένε και ποιοι αερολογούν..

Από το 1981 μέχρι σήμερα βέβαια άλλαξαν πολλά. 

Τοπικές κοινωνίες άλλων χωρών , επιχειρούν να επεκτείνουν τα γεωγραφικά όρια των ιδιαιτέρων περιοχών τους αποσκοπώντας στην διεύρυνση της πολιτιστικής και οικονομικής τους εκμετάλλευσης .

όπως λόγου χάριν :

• Σε μνημείο της UNESCO στο Μαρόκο, σύσσωμα τοπικοί φορείς και κυβέρνηση αιτήθηκαν την γεωγραφική  ένταξη στο μνημείο και άλλων  περιοχών (και χωριών)  γύρω από την αρχική  έκταση.
• Με το ίδιο σκεπτικό , πολίτες και πολιτικοί της Δήμων  που γειτνιάζουν με την Γαλλική Ριβιέρα αιτούνται να συμπεριληφθούν και οι δικές τους περιοχές στην λεγόμενη παραθαλάσσια τουριστική περιοχή  «Κυανή Ακτή» ,  ώστε να  αποκομίσουν τα αντίστοιχα προνόμια και οφέλη. 

Για τους ίδιους λόγους θάπρεπε  Δελφοί  να είναι και  ο υπόλοιπος Παρνασσός που δεν είναι μέσα στο χάρτη της απόφασης του 1981. Ο Παρνασσός με την δική του φυσική και πολιτιστική κληρονομιά, συνέχεια και τμήμα  των Δελφών , από πάντα. Ο Παρνασσός που πριν λίγα χρόνια κατατάχθηκε από τους ακροατές μεγάλου Αμερικάνικου δικτύου σε ένα από τα δέκα «ιερά βουνά»  του κόσμου. 

«Δελφοί» θα μπορούσε να είναι η Οίτη και τα Βαρδούσια και  οποιαδήποτε γειτονική περιοχή των Δελφών της οποίας το γενικό  τοπίο δεν είναι σοβαρά υποβαθμισμένο με την κυριαρχία βιομηχανικών εγκαταστάσεων. 

«Δελφοί» θα μπορούσαν να είναι τα παράλια της Δωρίδας  , η Γκιώνα και η λίμνη του Μόρνου, το άλλο μνημείο της UNESCO  Όσιος Λουκάς, η Αντίκυρα , το Δίστομο , το Στείρι , το Κυριάκι και τα οροπέδιά τους. 

«Δελφοί» γεωγραφικά είναι ότι θα ορίσουμε  «εμείς»  και επαφίεται σε «εμάς»  εάν θέλουμε να επαναπροσδιορίσουμε την γεωγραφική έκταση των «Δελφών».  

Θα πρέπει βεβαίως να  λάβουμε  υπόψη ότι σε κανένα  μέρος του κόσμου , ούτε καν στις πλέον υπανάπτυκτες τριτοκοσμικές χώρες,  δεν έχει συμβεί ,  ένας τέτοιος θεσμός αναγνώρισης και προστασίας να καταργείται ή να συρρικνώνεται. Μόνο το αντίθετο συμβαίνει. 

Κατανοώντας , γνωρίζοντας και αναγνωρίζοντας την έκταση των Δελφών έστω και στα ελάχιστα γεωγραφικά όρια της επίσημης  απόφασης του 1981, τίθεται άμεσα ένα ερώτημα σχετικό με το εάν οι Δελφοί κινδυνεύουν ή όχι. 

Γνωρίζει αλήθεια κανείς έστω και ένα μνημείο  (π.χ.  της UNESCO) ,  που η περιοχή γύρω του να έχει γίνει πιο άσχημη, η κοινωνία γύρω από αυτό να έχει γίνει  πιο   φτωχή να έχει συρρικνωθεί και να έχει αλλοιωθεί ο πληθυσμός , από τότε που καταχωρήθηκε στον κατάλογο της UNESCO μέχρι σήμερα ; 

Τι συμβαίνει στους Δελφούς  συγκρίνοντας την συνολική κατάσταση του 1981 με το σήμερα; 

Μπορεί σήμερα κάποιοι, επώνυμα ή παρασκηνιακά, να έχουν εκδηλωθεί ότι θέλουν   «Δελφοί» να είναι , εάν είναι δυνατόν , μόνο ο αρχαιολογικός χώρος και το μουσείο με το διπλανό χωριό να πεθαίνει. Μπορεί κάποιοι με δημόσιες δηλώσεις  να μεθοδεύουν    την κατάργηση του υπάρχοντος θεσμού αναγνώρισης και προστασίας της γεωγραφικής έκτασης των Δελφών , ξεκινώντας από την υπονόμευσή του  στην συνείδηση  του τοπικού πληθυσμού. 

Σε κάθε περίπτωση όμως όλοι αυτοί, πολίτες και πολιτικοί,   είναι και λίγοι  και μικροί από κάθε έννοια και σίγουρα ασήμαντοι μπροστά στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας του 1981. 

Έτσι , «Δελφοί»  είναι κατ’ ελάχιστο αυτό που αποτυπώνει ο χάρτης της απόφασης του 1981 που οριοθετεί το ευρύτερο "Δελφικό τοπίο" .

Αυτό τουλάχιστον , μέχρις ότου όποιος θελήσει να αναθεωρήσει με νόμο τα όριά του , εξηγώντας αναλυτικά  ότι αυτό είναι το καλύτερο για το μνημείο και  την κοινωνία.

Οποιαδήποτε άλλη παράνομη μεθόδευση, αποτελεί βρώμικο πολιτικό παιχνίδι σε βάρος τόσο του μνημείου όσον και των κατοίκων του. 

2)Τι εννοούμε όταν λέμε «Δελφοί»;

Για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα εάν  οι Δελφοί κινδυνεύουν ή όχι, πρέπει να συμφωνήσουμε πρώτα στο τι εννοούμε όταν λέμε «Δελφοί». 

Χαμηλού επιπέδου προϋπόθεση , αλλά για κάποιους αποδεδειγμένα αναγκαία για την ύπαρξη Δημόσιας συζήτησης στους Δελφούς.  

 Τι είναι «Δελφοί»; 

-Το φυσικό τους περιβάλλον; 

-Το πολιτιστικό τους περιβάλλον; 

-Μήπως η κοινωνία των κατοίκων των Δελφών; Εάν ναι τότε θα είναι και η οικονομία της κοινωνίας αυτής; 

-Που μπορούμε να βρούμε πληροφορίες;

Κατά παγκόσμια παραδοχή , οι Δελφοί,   δεν «ανήκουν» μόνο στους ντόπιους. «Ανήκουν» σε όλους τους πολιτισμένους κατοίκους του πλανήτη που γνωρίζουν ότι , η σημερινή σκέψη , ο τρόπος ζωής αλλά και ο δυτικός πολιτισμός,   οφείλονται μεταξύ των άλλων  και στην πολιτισμική επιρροή των Δελφών. Το ότι οι Δελφοί «κινδυνεύουν» θα μπορούσε απλά να επιβεβαιώνεται  από το γεγονός ότι ο προβληματισμός έχει ξεπεράσει τα στενά όρια , τόσο των Δελφών , όσον και της χώρας μας.  

Ήδη , έχει σημάνει συναγερμός σε κορυφαίες οργανώσεις σε Ελληνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο. 

Η Ελληνική Εταιρία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) έχει προσφύγει,  για το θέμα της σωτηρίας των Δελφών , στην UNESCO στο Παρίσι ζητώντας να κηρυχτούν οι Δελφοί ως «μνημείο σε κίνδυνο». 

Η  κορυφαία ευρωπαϊκή  οργάνωση σε θέματα προστασίας πολιτιστικής κληρονομιάς EUROPA NOSTRA,  έχει εξετάσει και αυτή  ,με τα πολύ εξειδικευμένα επιτελεία της , το θέμα και έχει αποφανθεί   ότι , οι Δελφοί πράγματι κινδυνεύουν προσφεύγοντας στα αρμόδια Ευρωπαϊκά όργανα. 

Η ΕΛΛΕΤ  έχει προσφύγει επίσης και στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του Χωροταξικού της Στερεάς Ελλάδας του 2018 , επειδή διαβλέπει τους κινδύνους για το μνημείο και το αναπόσπαστο Δελφικό Τοπίο.                       

Προσφυγή στο ΣτΕ έχουν κάνει επίσης ο Δήμος Δελφών, η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, ο ΣΠΟΑΚ  η ΑΛΚΥΩΝ και το ΠΑΝΔΟΙΚΟ.  

Τέτοια σύμπνοια  και τέτοια κινητοποίηση κάτι σηματοδοτεί!  Όλοι αυτοί οι θεσμοί , αποτελούν  μία σημαντική πηγή πληροφοριών για το  τι είναι «Δελφοί». 

Μια άλλη πηγή πληροφοριών είναι το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών (I.C.O.M.O.S.) που συνέταξε και την σχετική εισήγηση (1987),  για την ένταξη των Δελφών στον κατάλογο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO . Στην εισήγηση αυτή αναφέρεται:

«ο χώρος των Δελφών είναι ένας από αυτούς τους οποίους οι συντάκτες της Σύμβασης για την Παγκόσμια Κληρονομιά, στη Γενική Διάσκεψη της  UNESCO τις 16 Νοεμβρίου 1972, θα έπρεπε κατά προτεραιότητα να είχαν κατά νουν προκειμένου να καταρτίζουν τον κατάλογο των πολιτιστικών αγαθών εξέχουσας αξίας των οποίων η μετάδοση στις μελλοντικές γενιές, θα συνιστούσε ένα χρέος για ολόκληρη την ανθρωπότητα». 

Στην τελική αξιολόγηση του ICOMOS, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη σημασία του φυσικού περιβάλλοντος για την ανάδειξη του Μνημείου. 

Αναφέρεται χαρακτηριστικά:

• η μοναδική ποιότητα {του Μνημείου} «γεννάται από την οικεία αρμονία ανάμεσα από τα ερείπια του ιερού και το ανέπαφο περιβάλλον»
• «πρέπει να έχει αφήσει (κανείς) το βλέμμα του να περιπλανηθεί από την γκρίζα θάλασσα των ελαιοδέντρων , στη κοιλάδα του Πλείστου και κάτω, στη σπινθηρίζουσα θάλασσα του κόλπου της Ιτέας, για να συνειδητοποιήσει ότι το ‘λειτούργημα’ των Δελφών ήταν να ενώσουν στεριανούς και νησιώτες σε κοινές ιερουργίες/γιορτές»
• «το ιερό των Δελφών αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του φυσικού πλαισίου…………. ..το τοπίο, το οποίο προσδίδει όλο το νόημα στις ανθρώπινες εγκαταστάσεις , που έχουν μπολιαστεί σ΄αυτό, πρέπει προφανώς, να ενσωματωθεί στη ζώνη προστασίας. Διαφορετικά ένας από τους πιο σημαντικούς  τόπους του κόσμου θα χάσει όλη του τη σημασία»
• «Η Ελληνική Κυβέρνηση αισθάνθηκε την ανάγκη αυτής της ολικής προστασίας και με θάρρος πλήρωσε το τίμημα των επιπτώσεων, αναιρώντας το έργο εγκατάστασης ενός εργοστασίου αλουμίνας στην Αγία Αυθυμία, 11,5 χιλιόμετρα από τους Δελφούς. Αυτή η μονάδα βιομηχανικής παραγωγής μεταφέρθηκε σε 55 χλμ απόσταση……»
• «Το I.C.O.M.O.S., αφού έλαβε γνώση με ανακούφιση αυτής της απόφασης, ανακοίνωσε στο Γραφείο της Επιτροπής της παγκόσμιας Κληρονομιάς, ότι εκτιμά πως οι Δελφοί πληρούν σε πέντε κριτήρια την εγγραφή τους στον Κατάλογο της παγκόσμιας Κληρονομιάς. …»

Και τα μισά ,  να κατανοήσει ο καλοπροαίρετος αναγνώστης , από αυτές τις αναφορές , κάτι αξιόλογο και χρήσιμο θα ενστερνισθεί… 

Εάν αποκαλυφθεί πως επιχειρείται να «τιναχθεί στον αέρα» το φυσικό περιβάλλον των «Δελφών» , εκτός από τον αυστηρώς περιορισμένο αρχαιολογικό χώρο και το μουσείο, τότε όντως οι «Δελφοί» κινδυνεύουν σαν συνολική οντότητα.  

Η διαφορά με την ανατίναξη των αρχαίων ερειπίων στην  Παλμύρα (Συρία) από τους φανατικούς ισλαμιστές του ISIS  πριν κάποια χρόνια είναι η εξής:    

Καταστρέφοντας τα αρχαία μάρμαρα  ο ISIS, κατέστρεψε ότι υλικό εκπροσωπούσε την πολιτιστική κληρονομιά της Παλμύρα και ταυτόχρονα  χωρίς αυτά καθιστούσε την γύρω περιοχή , από « γη της αρχαίας Παλμύρας» , σε μία ακόμη άγονη και απρόσωπη περιοχή της Ασίας , όπως πολλές άλλες. 

Καταστρέφοντας ή υποβαθμίζοντας την γη των Δελφών, τα "αρχαία μάρμαρα"  καθίστανται απλά «αρχαία ευρήματα» που αποσπασμένα από την φυσική τους θέση , μπορεί να ταξιδέψουν οπουδήποτε και να εκτεθούν , μουσειακά , στο κοινό. Θα είναι σίγουρα απαξιωτικό έως προσβλητικό της πολιτιστικής τους αξίας , να υποχρεώνεται ο επισκέπτης  να διέλθει μέσα από ένα άσχημο βιομηχανικό τοπίο (π.χ. μεταλλευτικών - εξορυκτικών εγκαταστάσεων και αιολικών πάρκων) προκειμένου να τα δει και να τα θαυμάσει. 

Αν γίνει δεκτό από τους σημερινούς Έλληνες, απλούς και επώνυμους, να καταστραφεί ή απαξιωθεί «…..το τοπίο, το οποίο προσδίδει όλο το νόημα στις ανθρώπινες εγκαταστάσεις (του μνημείου)…»  ,αν η Ελλάδα αντιμετωπίζει εντελώς ανεξάρτητα και αποκομμένα,  την αξία που πιστεύει ότι έχουν τα αρχαιολογικά ευρήματα των Δελφών  , από την γη και το τοπίο που τα ενσωματώνει, ποιο ακριβώς είναι το επιχείρημα με το οποίο  ζητάει την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα;

Οι «Δελφοί» σηματοδοτούν ένα «βαρύ» όνομα με πολύπλευρη διάσταση, μεταξύ άλλων και σημαντικά οικονομική , που εάν αξιοποιηθεί έστω και κατ' ελάχιστο στο βαθμό που αξιοποιούνται πολύ μικρότερης εμβέλειας μνημεία άλλων χωρών, θα προσφέρει καθοριστικά , τόσο σε τοπικό , όσο και σε Εθνικό Επίπεδο.          

Σε αυτή την διάσταση, μπορεί να γίνει κατανοητό το πρόβλημα ακόμα και από ένα μικρό παιδί. Αρκεί να λάβει υπόψη το παγκόσμιο παράδειγμα οικονομικής και πληθυσμιακής ανάπτυξης  και ευημερίας στην γη και τα χωριά γύρω από όλα τα μνημεία  της UNESCO , πλην των Δελφών. Και ένα παιδί μπορεί να κατανοήσει πως  καθώς μαραζώνει η οικονομία και η κοινωνία των Δελφών, κάτι επικίνδυνο συμβαίνει για το σύνολο των «Δελφών». 

Αυτοί που εξακολουθούν να μην μπορούν να καταλάβουν τι το ξεχωριστό σημαίνουν οι «Δελφοί» και ποια είναι η πολύπλευρη αξία τους, ίσως  είναι μάταιο να προσπαθήσει κανείς να τους εξηγήσει. Ούτε καν  πόσο τυχεροί είναι όσοι ζουν στους Δελφούς και πόσο ανόητο είναι να μην μπορούν όλοι οι κάτοικοι των Δελφών και τα παιδιά τους να ζουν με ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο από κάθε άποψη. 

3)Γιατί το «Δελφικό Τοπίο» δεν περιορίζεται μόνο στις ζώνες Α και Β.

 Πολλοί πίστευαν μέχρι πρότινος  ότι το «Δελφικό Τοπίο» είναι μόνο οι γνωστές ζώνες Α και Β. Ο απλός πολίτης του δήμου Δελφών , χαμένος  στις υποχρεώσεις  της καθημερινότητας μπορεί να παρασυρθεί εύκολα, ιδιαίτερα όταν κάποιοι αιρετοί και επιφανείς πολίτες (που κακώς εμπιστεύτηκε) του τα «ερμηνεύανε» λανθασμένα επί δεκαετίες.  Αυτός όμως που ασκεί εξουσία και που βρίσκεται σε θέση ευθύνης δεν έχει καμία δικαιολογία.

Η θεσμική οριοθέτηση ενός ιδιαίτερου «Τοπίου»  δεν είναι επινόηση της Κυβέρνησης Γ. Ράλλη, το 1981. Αποτελεί διαχρονική πρακτική σε όλες τις χώρες όπου  συντρέχουν οι λόγοι και πολιτεία και πολίτες αντιλαμβάνονται την αξία μιας τέτοιας αναγνώρισης . Περιοχές του εξωτερικού που μαγεύουν τον επισκέπτη με την  πανέμορφη θέα και τον εναρμονισμό  των ανθρώπινων παρεμβάσεων στον  περιβάλλοντα χώρο. Εν ολίγοις , περιοχές όπου η θέα και το τοπίο είναι όμορφο και προσεγμένο σε όποιο  σημείο και να βρεθείς παρακινώντας τον καθένα να καταναλώσει  ή και να αγοράσει το τοπικό προϊόν  χωρίς να υπολογίσει  το κόστος.   

Για να γίνει κατανοητό γιατί το «Δελφικό Τοπίο» δεν θα μπορούσε να είναι μόνο οι Ζώνες Α και Β, πρέπει να γίνουν κατανοητές  οι βασικές αρχές που ισχύουν σε όλο τον κόσμο και οι οποίες εφαρμόστηκαν στον χάρτη της απόφασης της  κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για το Δελφικό Τοπίο (ΦΕΚ 551Β/15-9-1981). 

Όταν λέμε «τοπίο» στην καθομιλουμένη  εννοούμε ακόμα και μια μεμονωμένη θέα από ένα μεμονωμένο σημείο. 

Το να χαρακτηριστεί   μια περιοχή νομικά ως ιδιαίτερο «Τοπίο» δεν είναι καθόλου το ίδιο.  

-Μπορεί ένα χωριό να έχει μια ιδιαίτερα όμορφη  πλατεία. 

-Μπορεί εκτός πόλης  να υπάρχει μια θέση που κοιτώντας προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση να έχει ιδιαίτερα όμορφη θέα αλλά γυρνώντας το κεφάλι δεξιά ή αριστερά να υπάρχουν ανθρωπογενείς παρεμβάσεις που δεν θα τις έλεγες  όμορφες. 

-Μπορεί ένα χωριό να χαρακτηριστεί παραδοσιακό επειδή όλα τα σπίτια τηρούν κάποιες προδιαγραφές αλλά γύρω από το χωριό να μην υπάρχει  κάτι ιδιαίτερο.

-Μπορεί μια περιοχή να χαρακτηριστεί ιδιαίτερη από την Αρχαιολογική Υπηρεσία γιατί έχει πολλά διάσπαρτα αρχαιολογικά ευρήματα αλλά αυτή να βρίσκεται σε μία βιομηχανική κοιλάδα. 

Οι πιο πάνω περιπτώσεις  δεν έχουν καμία σχέση με τα θεσμοθετημένα «Τοπία».  

Για να χαρακτηριστεί μια περιοχή ως «Τοπίο» (ή όπως αλλιώς το ονομάζει κάθε χώρα)  τα όρια που θα χαραχτούν στον χάρτη θα πρέπει να διαμορφώνουν μια   γεωγραφική έκταση που να έχει οπτική ομοιομορφία και αυτοτέλεια. 

Από τις βασικές αρχές που πρέπει να πληρούνται είναι:

-Το τοπίο συνολικά να είναι όμορφο  ή τουλάχιστον περιποιημένο  ή να μπορεί να βελτιωθεί  αποκαθιστώντας ασχήμιες του έχουν προκληθεί στο παρελθόν από ανθρώπινες παρεμβάσεις.  

-Θα πρέπει  , από οποιοδήποτε σημείο του «Τοπίου» ευρισκόμενος ο θεατής και προς οποιαδήποτε κατεύθυνση κοιτάζει  , αυτό που θα βλέπει να είναι  όμορφο -χωρίς εκπτώσεις-στο σύνολό του. 

 Όταν π.χ. έχουμε μία κοιλάδα όπου όλα τα βουνά τριγύρω είναι παρθένα φύση και όμορφοι παραδοσιακοί οικισμοί αλλά μέσα στην κοιλάδα υπάρχει μια    βιομηχανική περιοχή με εργοστάσια και φουγάρα  που δεν μπορούν να κρυφτούν, αυτό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί  ιδιαίτερο «Τοπίο». 

 Την προϋπόθεση της απαιτούμενης αυτοτέλειας  την καλύπτει σχεδόν πάντα  η κατάλληλη γεωμορφολογία.  Έτσι όλα  τα «Τοπία» οριοθετούνται , π.χ από  λόφους και βουνά, μια μεγάλη πεδιάδα ή  ακτές σε θάλασσα ή λίμνη. Είναι αυτονόητο ότι εάν π.χ. η μια πλευρά οριοθετείται από θάλασσα, και η θέα προς την θάλασσα περιλαμβάνεται στο «Τοπίο». Εάν εξετάζοντας μια περιοχή υπάρχουν κάποιες πληγές στο τοπίο από ανθρώπινες παρεμβάσεις του παρελθόντος, στην απόφαση θεσμοθέτησης «τοπίου»  προβλέπεται και ο εξωραϊσμός αυτών των πληγών , όσο κοστοβόρο εκ πρώτης θεωρήσεως αυτό μπορεί να φαίνεται. Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο θεσμοθετημένο «Τοπίο» που  δεν  έχει  αποδειχτεί πολύτιμο για την Εθνική του οικονομία, εφόσον εφαρμόστηκε και τηρήθηκαν οι όροι για την ανάδειξή του. 

         Αντιπροσωπευτική  είναι η αναφορά στην   τελική αξιολόγηση του Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών (I.C.O.M.O.S.) το 1987 για την ένταξη των Δελφών στον κατάλογο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO..

• «Η Ελληνική Κυβέρνηση αισθάνθηκε την ανάγκη αυτής της ολικής προστασίας και με θάρρος πλήρωσε το τίμημα των επιπτώσεων, αναιρώντας το έργο εγκατάστασης ενός εργοστασίου αλουμίνας στην Αγία Αυθυμία, 11,5 χιλιόμετρα από τους Δελφούς. …»
• «Το I.C.O.M.O.S., αφού έλαβε γνώση με ανακούφιση αυτής της απόφασης, ανακοίνωσε στο Γραφείο της Επιτροπής της παγκόσμιας Κληρονομιάς, ότι εκτιμά πως οι Δελφοί πληρούν σε πέντε κριτήρια την εγγραφή τους στον Κατάλογο της παγκόσμιας Κληρονομιάς. …»

Να σημειώσουμε ότι τα χρόνια αυτών των διεργασιών μέχρι το 1987, κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ.

Τις μόνες μικροδιαφωνίες μεταξύ των επιστημόνων που οριοθετούν ένα «Τοπίο»,  τις συναντάμε όταν π.χ. η μία πλευρά του «Τοπίου» τερματίζει σε μία απέραντη πεδιάδα. Το ερώτημα   είναι σε τι βάθος μέσα στην πεδιάδα θα χαραχθεί το γεωγραφικό όριο του «Τοπίου» μέσα από το οποίο δεν θα μπορεί να φτιαχτεί ένα εργοστάσιο με ένα μεγάλο φουγάρο; Σε βάθος όπου όταν φτιαχτεί ένα εργοστάσιο ακριβώς έξω από το όριο δεν θα   φαίνεται καθόλου το εργοστάσιο, ή δεν πρέπει να φαίνεται ούτε ο καπνός του φουγάρο  ;  

Διαβάζοντας προσεκτικότερα πάνω στο χάρτη  τα όρια του Δελφικού Τοπίου της απόφασης του 1981,  μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς ότι έκαναν πάρα πολύ καλή δουλειά.  Το «Δελφικό Τοπίο» είναι όλη η κοιλάδα Άμφισσας - Δελφών , με όλα τα περιμετρικά εδάφη και το όριο όχι πάνω στην κορυφογραμμή αλλά εκατοντάδες μέτρα πίσω  από αυτή. Εξασφαλίζοντας  ότι ακόμη και αν γίνει κάποια ψηλή κατασκευή ακριβώς έξω από το όριο, δεν θα είναι ορατή εντός του «Δελφικού Τοπίου». 

Κάθε καλοπροαίρετος που έχει μελετήσει  τα γεωγραφικά όρια των Ζωνών Α και Β, έχει καταλάβει ότι σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν να είναι μόνο  αυτές το «Δελφικό Τοπίο». Εάν  περιοριστούμε υποθετικά μόνο σε αυτές και γύρω από αυτές αναπτύξουμε δραστηριότητες άσχημες για το τοπίο  όπως προβλέπει το Χωροταξικό της Στερεάς Ελλάδας του 2018, τότε δεν θα υπάρχει ούτε ένα σημείο   μέσα ή έξω από τις ζώνες Α και Β, όπου η θέα να είναι ιδιαίτερη. Ούτε καν από τους Δελφούς. 

Ο καθένας μπορεί να το δεί αυτό επισκεπτόμενος το Δελφικό Τοπίο ή στις φωτογραφίες της ανάρτησης:

https://karteria1.blogspot.com/2019/03/blog-post_41.html

«Δελφικό Τοπίο» είναι   πίσω από τις κορυφογραμμές μέχρι λίγο πριν το Μαλανδρίνο, την Σκαλούλα   τις Καρούτες την Συκιά το Προσήλιο και το Δροσοχώρι  διότι αυτές οι κορυφογραμμές είναι το περίγραμμα της θέας από οποιοδήποτε σημείο  της κοιλάδας, των ανατολικών πρανών και της θάλασσας  των Ζωνών Α και Β. Το Κοκκινάρι π.χ. αποτελεί  μέρος της  καρδιάς του «Δελφικού Τοπίου» μιας και είναι  η χαρακτηριστική  ψηλότερη κορυφή όλης της κοιλάδας    με ιδιαίτερα επιβλητική παρουσία στο τμήμα της Άμφισσας. 

Η θεσμοθέτηση του «Δελφικού Τοπίου», δεν είναι αοριστολογίες και ρομαντισμοί όπως ισχυρίζονται κάποιοι για τους δικούς τους λόγους . Αποτελεί   και μια νομοθέτηση για την ισχυρή  οικονομική ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας, όπως όλες αυτές οι μοναδικές περιοχές των άλλων χωρών που όλοι οι επισκέπτες θαυμάζουν και θα ήθελαν να ζουν εκεί.  

Με χαμηλή ανεργία , ψηλά εισοδήματα και μηδενικό δείκτη μετανάστευσης 

Για το λόγο αυτό «Δελφικό Τοπίο»  είναι ακόμα και η παραλία Άγιος Βασίλης στο Γαλαξίδι διότι μπορεί να μην φαίνεται από κανένα άλλο μέρος του Δελφικού Τοπίου , είναι όμως παραγωγικά και αναπτυξιακά συνδεδεμένη  αποκλειστικά με όποιο μοντέλο ανάπτυξης κυριαρχήσει στο Γαλαξίδι που αποτελεί βασικό συστατικό του «Δελφικού Τοπίου». 

«Δελφικό Τοπίο» είναι και το χωριό και το οροπέδιό της Δεσφίνας διότι, φαίνονται από τις πλαγιές των αρχαίων και νέων Δελφών

«Δελφικό Τοπίο είναι όλη η δυτική πλευρά της χερσονήσου της Δεσφίνας διότι κυριαρχεί στην θέα από το  νότιο τμήμα των ζωνών Α και Β και βέβαια από όλη  την πλευρά του Γαλαξιδιού. 

Για να ολοκληρωθεί  η άποψη κάποιου και να μην εκτίθεται όταν μιλάει για το «Δελφικό Τοπίο», θα πρέπει να διαβάσει και να αξιολογήσει την μία μόνο  σελίδα της απόφασης του  Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας που νομοθέτησε και οριοθέτησε το Δελφικό Τοπίου το 1981 (ΦΕΚ 551Β/15-9-1981).

4) Φταίει για όλα το Δελφικό Τοπίο; Μελετώντας το ΦΕΚ του 1981.

Πόσες πιθανότητες έχει να επιβιώσει ο ασθενής εάν ο χειρουργός τον ανοίξει , διενεργήσει πλημμελή  επέμβαση και στην συνέχεια δεν τον ράψει; 

Υπάρχει μία μερίδα πολιτών που  επικαλείται ότι για τον οικονομικό και πληθυσμιακό μαρασμό της περιοχής    φταίνε οι περιορισμοί προστασίας του Δελφικού Τοπίου. 

Εάν το πνεύμα και το γράμμα της απόφασης της Πολιτείας για το Δελφικό Τοπίο εφαρμόστηκε και απέτυχε, τότε φταίει  ο θεσμός. Εάν όμως κάποιοι , κατά λάθος ή εσκεμμένα,  υπονόμευσαν το  Δελφικό Τοπίο αφήνοντάς το  ανολοκλήρωτο  επί τριάντα εννέα ολόκληρα χρόνια, τότε σίγουρα δεν φταίει  αυτό , αλλά αυτοί οι κάποιοι…

ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΤΟ ΦΕΚ ΤΟΥ 1981 ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΛΦΙΚΟ ΤΟΠΙΟ (ΦΕΚ 551Β/15-9-1981) 

(η πλήρη σελίδα  στο τέλος)

«Γνωρίζοντας:  

……………………….

γ)Την μοναδικότητα της ευρύτερης περιοχής των Δελφών, ως αρχαιολογικού χώρου και ως φυσικό τοπίο, τόσο στον Ελληνικό όσο και στον διεθνή χώρο.    ………………………

ζ)Το γεγονός ότι η προστασία της ευρύτερης περιοχής των Δελφών πρέπει να συνδυαστεί με την λήψη των μέτρων εκείνων που απαιτούνται για την αναγκαία οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της περιοχής …., αποφασίζει: 

     1.Κηρύσσει την ευρύτερη περιοχή Δελφών , όπως οριοθετείται στο συνημμένο χάρτη ως προστατευτέα.»

Σε  αυτό το σημείο   γίνεται σαφές από τον συνημμένο χάρτη του ΦΕΚ  ποιο είναι   το Δελφικό Τοπίο.  Όπως έχει ήδη αναλυθεί, ο καθορισμός των ορίων έχει γίνει ορθολογικά καλύπτοντας την ελάχιστη δυνατή έκταση  εφαρμόζοντας τα  διεθνώς   αυτονόητα. 

Μέχρι αυτό το σημείο,  έχει γίνει επίσης  σαφές ότι βασική προϋπόθεση για την  προστασία της  περιοχής είναι η λήψη των μέτρων εκείνων που απαιτούνται για την αναγκαία οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της περιοχής. Με στόχο οι Δελφοί να καταλήξουν σαν τις υψίστου κάλλους προστατευόμενες περιοχές των ευρωπαϊκών χωρών που όλοι θαυμάζουν και ζηλεύουν.  

Η απόφαση συνεχίζει αναθέτοντας στους υπουργούς μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας που υπογράφουν το ΦΕΚ (δέκα υπουργοί !) συγκεκριμένο έργο προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.  

Με την υλοποίηση αυτών των εργασιών θα έχουμε:

-Ένα «Τοπίο» (γεωγραφική έκταση συγκεκριμένων προδιαγραφών)  ιδιαίτερου φυσικού και πολιτιστικού κάλους  σε διεθνές επίπεδο που πληροί  τις προδιαγραφές  για ιδιαίτερη ανάδειξη και ανάπτυξη και προβλέπεται:

Α. Αποκατάσταση  όποιων παλιών πληγών στο  «Τοπίο» από ανθρώπινες δραστηριότητες , 

Β. Ανάδειξη και προστασία των ιδιαίτερων στοιχείων του με εκπόνηση και εφαρμογή μελετών και αυστηρών όρων &

Γ. Εξασφάλιση με το Χωροταξικό των Δελφών του  παραγωγικού μοντέλου που έχει προτεραιότητα στην περιοχή ώστε να αποτελεί νομικά ασφαλές επενδυτικό περιβάλλον για σοβαρούς επενδυτές.   

Τι έχει υλοποιηθεί από όλα αυτά μέχρι σήμερα (αναλυτικά για να λυθούν όλες οι απορίες):

Α. ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΛΗΓΩΝ 

              Παρ. 3.1. Δεν έχει γίνει καμία παρέμβαση και εκκρεμούν σίγουρα έργα   αποκατάστασης των πληγών από τα δημόσια έργα , δρόμους και  από το έργο του Μόρνου. 

             Παρ.3.3. Δεν έχει γίνει καμία αποκατάσταση σε περιοχές όπου έγιναν ή συνεχίζονται οι μεταλλευτικές ή λατομικές δραστηριότητες. Εκκρεμεί για αρχή τουλάχιστον η αποκατάσταση των πληγών αυτών στα πολύ κεντρικά σημεία όπως:

-το νταμάρι στο «πέταλο» του αρχαίου ιππόδρομου των Δελφών, 

-το νταμάρι στην στροφή Κακανού στο σταυροδρόμι της Εθνικής οδού Ιτέας Άμφισσας με τον δρόμο των Δελφών που είναι ορατό ακόμα και από τους Δελφούς,

-τα δύο επιφανειακά κοιτάσματα βωξίτη στην Καμιώτισσα στον παραλιακό δρόμο,

-οι εγκαταστάσεις βωξίτη  στο κεντρικότερη από κάθε άποψη περιοχή του Δελφικού Τοπίου δίπλα στο λιμάνι των Δελφών στην Ιτέα.   

            Παρ.3.8. Τα παροπλισμένα πλοία απομακρύνθηκαν από τον Κρισσαίο Κόλπο (κόλπος  Ιτέας σύμφωνα με το χάρτη του ΦΕΚ). Το τελευταίο έφυγε το 1985. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη απαντά σε όσους δεν μπορούν να κατανοήσουν γιατί  ασχημαίνει το τοπίο με παροπλισμένα φορτηγά πλοία, ή τι σχέση έχει το Δελφικό Τοπίο με την θάλασσα και την θέα προς την θάλασσα (όσοι επιμένουν μπορούν να διαβάσουν και την έκθεση του ICOMOS του 1987  για τους Δελφούς).

Β.ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

           Παρ.2.  «… απαγόρευση κάθε επιβλαβούς   δραστηριότητας»   στο σύνολο του Τοπίου.  Δεν επικαιροποιήθηκε ποτέ η εντολή αυτή μέχρι σήμερα με κάποια  νέα απόφαση. Αντίθετα παραβλέποντας την ισχύ του συγκεκριμένου ΦΕΚ αλλά και άλλων διατάξεων της αρχαιολογικής και γενικής  νομοθεσίας έχει επιτραπεί:

- η παραμονή και επέκταση των εγκαταστάσεων βωξίτη στην καρδιά του Δελφικού Τοπίου δίπλα στο λιμάνι των Δελφών στην Ιτέα,

- η κατασκευή  εγκαταστάσεων αιολικών πάρκων  εντός του Δελφικού Τοπίου στο Γαλαξίδι- Πέντε Όρια 

- η κατασκευή  ιχθυοκαλλιεργειών στο Γαλαξίδι. 

Ιδιαίτερα αυτά του Γαλαξιδιού φαίνονται ακόμα και από τους Δελφούς.  

          Παρ.2 «…ο καθορισμός ζωνών, …,  μέσα στις οποίες  θα είναι δυνατόν να ισχύσει ειδικό προστατευτικό καθεστώς» . 

Το 1985 υλοποιήθηκε αυτή η εντολή με τον καθορισμό των γνωστών ζωνών Α και Β. 

Ο συνδυασμός :

-της μη συνολικής εφαρμογής των προβλεπόμενων αποφάσεων  για το Δελφικό Τοπίο,  με   -τους περιορισμούς   στην Ζώνη Β,  

κρίθηκε εκ του αποτελέσματος προβληματικός επιρρίπτοντας όλες τις ευθύνες στους όρους προστασίας της ζώνης Β.  Από το 2007 συζητείται  η αλλαγή των όρων στην ζώνη Β αλλά το 2020 δεν έχει ληφθεί ακόμη απόφαση.  

        Παρ.3.2. Δεν έχει ληφθεί καμία ιδιαίτερη απόφαση για την προστασία του φυσικού Τοπίου και του παραδοσιακού χαρακτήρα της περιοχής γενικά. 

        Παρ.3.4.Δεν έχει ληφθεί καμία απόφαση για την απαγόρευση επιφανειακών μεταλλευτικών δραστηριοτήτων. Αντιδράσεις πολιτών απέτρεψαν εντός ζώνης Β:

-επιφανειακή εξόρυξη στην Ιτέα το 2006, 

-επέκταση των επιφανειακών εγκαταστάσεων βωξίτη  στην παλαιά σκάλα "Σκαλιστήρη" σε έκταση εκατοντάδων στρεμμάτων στην καρδιά του Δελφικού τοπίου στο παραλιακό μέτωπο απέναντι από το λιμάνι.  

         Παρ.3.5.Δεν ολοκληρώθηκε και δεν εφαρμόστηκε ποτέ η τότε (1981) μελέτη   προστασίας και διατηρήσεως του φυσικού περιβάλλοντος του Δελφικού Τοπίου. Η μελέτη θάφτηκε. 

         Παρ.3.6. Δεν ελήφθησαν ποτέ αυστηροί όροι προστασίας του περιβάλλοντος από αέρια και υγρά απόβλητα. Αντίθετα επιτρέπεται μέχρι σήμερα η τακτική κάλυψη της Ιτέας και του λιμανιού με ορατά και μη σύννεφα σκόνης βωξίτη σε σημείο αυτό να έχει καταγραφεί σε διεθνής Τουριστικούς οδηγούς ενώ οι πολίτες των Δελφών απορούν ακόμη για την παρακμή της τουριστικής  δραστηριότητας. 

         Παρ.3.7.Ο ελαιώνας έχει χαρακτηριστεί «παραδοσιακός» και επιδοτείται από την Ε.Ε. και εντάχθηκε στους «Δρόμους της Ελιάς», οδοιπορικό  αναγνωρισμένο από την UNESCO για την πολιτιστική του προσφορά όπως αυτή του «δρόμου του Μεταξιού». Η ενημέρωση από την πολιτεία για την  ανάδειξη της ιδιαίτερης αξίας  στην συνείδηση των κατοίκων έχει περιοριστεί αυστηρά και μόνο στην είσπραξη των επιδοτήσεων.  Δεν έγινε ποτέ ανοιχτή και διαφημισμένη ενημέρωση για την ένταξη στους «Δρόμους  της Ελιάς» όπως δεν έγινε ποτέ κάποια τοπική γιορτή ή έστω μια τυπική ενημέρωση για την ένταξη του μνημείου των Δελφών στον κατάλογο της UNESCO. 

       Παρ.3.9.Δεν υλοποιήθηκε ποτέ συνολικά η θεσμοθέτηση και προστασία των τότε παραδοσιακών οικισμών  Γαλαξίδι, Ιτέα, Χρισσό, Δελφοί , Αράχωβα. Η θεσμοθέτηση και προστασία Γαλαξιδίου ως «παραδοσιακό» έγινε μετά από αγώνα πολιτών εναντίον όσων ήθελαν την ανοικοδόμησή του με πολυκατοικίες. Το Χρισσό και οι Αράχωβα μετά από ενέργειες και πάλι τοπικών παραγόντων. Επετράπη βολικά η ολική σχεδόν καταστροφή του παραδοσιακού χαρακτήρα της Ιτέας και σε σοβαρό βαθμό των Δελφών που αποτελούσαν τον βασικό άξονα της ραγδαίας τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής μέχρι το 1981.

Γ.ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΗ – ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΗ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΔΕΛΦΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ.

         Παρ.3.10. Αντί να ολοκληρωθεί εγκριθεί και εφαρμοστεί το  σε εξέλιξη (το 1981) Χωροταξικό Δελφών, θάφτηκε. Μέχρι το 2018 δεν είχε ληφθεί ακόμα η απόφαση που αποτελεί  βασική προϋπόθεση για να κάνει ένας σοβαρός επιχειρηματίας μια σοβαρή επένδυση σε μία περιοχή σαν το Δελφικό Τοπίο. Μάλιστα κάποιοι σήμερα εξακολουθούν να μην μπορούν να κατανοήσουν γιατί δεν έχει έρθει ακόμη στους Δελφούς σοβαρός επενδυτής (όχι ντόπιος). Το 2018 μάλιστα, υπογράφηκε γενικό Χωροταξικό για τη Στερεά Ελλάδα που προβλέπει την πλήρη μετατροπή του συνόλου του Δελφικού Τοπίου σε περιοχή μεταλλευτικής δραστηριότητας, αιολικών πάρκων και ιχθυοκαλλιεργειών. Είναι αυτό που έχει προσβληθεί στο ΣτΕ από όλους τους σχετικούς φορείς και αναμένεται η απόφαση. 

Εάν δεν ολοκληρωθούν τα προβλεπόμενα στην απόφαση του 1981 για ποιο λόγο να έρθει  κάποιος σήμερα στο Δελφικό Τοπίο για πολυήμερες διακοπές; Να πηγαινοέρχεται στα χωριά του (όπως κάνουν πάντα αυτοί οι τουρίστες)  να βλέπει τι;   Γιατί να έρθει κάποιος σοβαρός επενδυτής; Ο καθένας  μπορεί  πλέον να βγάλει τα συμπεράσματά του σχετικά με το τι ή ποιοι φταίνε.

Ακολουθούν τα σημαντικά αποσπάσματα του κειμένου του ΦΕΚ του 1981 κατά γράμμα:

«2.  …  απαγόρευση κάθε επιβλαβούς (εννοείται σε όλο  το τοπίο) δραστηριότητας   και ο καθορισμός ζωνών, εντός των ορίων της ευρύτερης περιοχής των Δελφών,  μέσα στις οποίες  θα είναι δυνατόν να ισχύσει ειδικό προστατευτικό καθεστώς (ανάπτυξη ορισμένων μόνο δραστηριοτήτων, ειδική διαχείριση κ.λ.π.).». 

«3.1   … αποκατάσταση του τοπίου από τα εκτελεσθέντα δημόσια έργα και την αρμονική ένταξη στο τοπίο των προτεινόμενων νέων έργων (οδικό δίκτυο, αγωγός Μόρνου κ.λπ.).»

 «3.2   … διαφύλαξη του φυσικού τοπίου και την διατήρηση του παραδοσιακού χαρακτήρα της περιοχής.» 

 «3.3 … Αποκατάσταση των περιοχών όπου έγιναν ή συνεχίζονται οι μεταλλευτικές ή λατομικές δραστηριότητες»

 «3.4 … καθορισμός ζωνών μέσα στις οποίες θα απαγορεύονται οι επιφανειακές μεταλλευτικές και λατομικές δραστηριότητες. Ιδιαίτερη μέριμνα θα ληφθεί για να μην θιγεί το Δελφικό Τοπίο.»

 «3.5 … ολοκλήρωση και εφαρμογή της μελέτης προστασίας και διατηρήσεως του φυσικού περιβάλλοντος της ευρύτερης περιοχής των Δελφών.»

 «3.6 … επιβολή αυστηρών όρων για την προστασία του περιβάλλοντος από αέρια και υγρά απόβλητα.»

 «3.7 … τον χαρακτηρισμό του ελαιώνα των Δελφών και της ευρύτερης περιοχής ως τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.»

 «3.8 … απομάκρυνση των παροπλισμένων πλοίων από τον κόλπο της Ιτέας.» εννοώντας όπως αναφέρει ο χάρτης του ΦΕΚ όλον τον Κρισσαίο Κόλπο. 

 «3.9 … εφαρμογή  Ρυθμιστικών Σχεδίων και διαμόρφωση πολεοδομικών κανονισμών για τους παραδοσιακούς οικισμούς όπως των Δελφών, Ιτέας, Γαλαξιδίου, Αράχωβας και Χρυσού.»

 «3.10 … περαιτέρω επεξεργασία, προώθηση για έγκριση και εφαρμογή του εκπονηθέντος Χωροταξικού Δελφών.»

Ακολουθεί η σελίδα του ΦΕΚ από το Εθνικό Τυπογραφείο:

 

 ΟΛΟ ΤΟ ΦΕΚ

https://drive.google.com/file/d/1WbfAiehmKjrH_VqDpZAkVaOE3_l0molK/view

 12.11.2020

ΠΗΓΗ: karteria1.blogspot