Διαβάστε Περισσότερα

Καταχωρήθηκε στο ΡΥΠΑΝΣΗ

Οι κάτοικοι της πόλης διεκδικούν να μην γίνει ο τόπος τους ο αποτεφρωτήρας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και δίνουν ραντεβού στις 5 Μαΐου για να φωνάξουν «Όχι στην καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ».

Μια θάλασσα γεμάτη πλαστικά σκουπίδια με τα τροπικά ψάρια να κολυμπούν ανάμεσά τους.

Με τις ακτές της Σαλαμίνας και του Σαρωνικού να είναι ακόμα μαύρες μετά το ναυάγιο του ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ, το ερώτημα για τους πραγματικούς κινδύνους από μία βιομηχανικής κλίμακας εξόρυξη υδρογονανθράκων σε Ιόνιο και Κρητικό πέλαγος είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.

Προκειμένου να μην επιδεινωθεί η υφιστάμενη ρύπανση στον ποταμό Negro, η  UPM (εργοστάσιο παραγωγής χαρτοπολτού) πρέπει να εξασφαλίζει ελάχιστη ροή 65 κυβικών μέτρων νερού ανά δευτερόλεπτο.

Μήπως αυτά συμβαίνουν και σε ιχθυοκαλλιέργειες του Κορινθιακού κόλπου;

 Ένα από τα ιδιαίτερα σημαντικά προβλήματα στον χώρο των γεωργικών βιομηχανιών, με σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι η διαχείριση των υγρών αποβλήτων των ελαιοτριβείων.

Συζητούν ο  π.  Γιάννης  Οικονομίδης  και η Δέσποινα Σπανούδη

Δ.Σ.: Δέκα χρόνια συμπληρώνονται  φέτος από τότε που ξεκινήσαμε τις πρώτες δυναμικές κινητοποιήσεις για το έγκλημα στον Ασωπό. Αφορμή ήταν η ταυτοποίηση από την Χημική υπηρεσία της Λιβαδειάς, ότι το χρώμιο που μετρούσαν στο πόσιμο νερό ήταν μια καρκινογόνος μορφή του, που προέρχεται από ανθρωπογενείς δραστηριότητες και συγκεκριμένα από τα βιομηχανικά απόβλητα. Η ρύπανση ωστόσο υπήρχε εδώ και δεκαετίες.