Μόλις πριν από λίγες ημέρες, το Πράσινο Κίνημα έφερε σε πρώτο πλάνο το αποκαλυπτικό έγγραφο – κόλαφος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Σκίτσο του Βασίλη Παπαγεωργίου (από το Πριν)

Το μεγαλείο του εθελοντισμού, της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς στην πράξη αναδεικνύεται από την πρωτοβουλία που ανέλαβε και υλοποιεί η Πέτρα Τζωρτζίνη στη Μαραθόπολη Τριφυλίας,

Κρίνεται ΑΠΟ:

ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2019-2020 – ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕ-ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΔΥΤ. ΕΛΛΑΔΑΣ- ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ & ΗΠΕΙΡΟΥ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ

του Stephane Foucart (*)

Από μια καταστροφή μπορεί να γεννηθεί κάτι καλό: αυτή ήταν η ελπίδα όσων ασχολούνται με το περιβάλλον. Δεν χρειάστηκε πολύς καιρός για να προσγειωθούν. Ο κόσμος μετά την πανδημία προαναγγέλλεται ίδιος με τον προηγούμενο. Στην Ευρώπη, τόσο σε κοινοτικό όσο και σε εθνικό επίπεδο, όλα δείχνουν ότι η οικονομική ανάκαμψη θα γίνει χωρίς μέριμνα για την οικολογία. Το Green Dealμε το οποίο η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ήθελε να σφραγίσει τη θητεία της δέχεται επιθέσεις τόσο από τα βιομηχανικά λόμπι όσο και από τα περισσότερα μέλη της Ενωσης.

Ακόμη και η Γερμανία καθυστερεί να στείλει στις Βρυξέλλες το σχέδιό της για το κλίμα που θα προβλέπει τα μέσα για τη μείωση των εκπομπών μέχρι το 2030. Το περιβάλλον αντιμετωπίζεται ως ένα δευτερεύον θέμα που μπορεί στην ανάγκη να αναβληθεί για αργότερα. Η προτεραιότητα τώρα είναι να ανακάμψει η οικονομική δραστηριότητα, να επιστρέψει η ζήτηση και να μπει ξανά ο κόσμος στην τροχιά που για λίγο εγκατέλειψε. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, κανένα περιβαλλοντικό ή κλιματικό αντάλλαγμα δεν ζητήθηκε από τις μεγάλες εταιρείες που θα ενισχυθούν με 20 δισεκατομμύρια ευρώ από το δημόσιο χρήμα.

Κι όμως, η διακοπή της οικονομίας ήταν μια ευκαιρία να επαναχαραχθεί η πολιτική με την πρωταρχική έννοια του όρου, δηλαδή τον προσδιορισμό και την επιδίωξη των επιθυμητών κοινών στόχων. Η ευκαιρία ήταν ιδανική να επιλεγούν οι τομείς δραστηριότητας που πρέπει να στηριχθούν. Δεν ετοιμάζεται κάτι τέτοιο όμως. Κι αυτό το χαμένο ραντεβού αναδεικνύει ένα από τα μεγάλα παράδοξα της εποχής μας: το να κάνεις πολιτική στον 21^οαιώνα σημαίνει να αρνείσαι να κάνεις. Είναι να αποφασίζεις ότι δεν θα αποφασίσεις και να τα αναθέτεις όλα στην προσφορά και τη ζήτηση.

Και αυτό είναι ακόμη πιο δυσάρεστο αν λάβει κανείς υπόψη του ότι η κοινή γνώμη επιθυμεί τις αλλαγές. Οι Γάλλοι τοποθετούν την επιδημία στην κορυφή των ανησυχιών τους (76%) και ακολουθούν το σύστημα υγείας και η κλιματική αλλαγή. Σε επόμενες θέσεις βρίσκονται τα συνήθη προβλήματα, όπως η αγοραστική δύναμη, το δημόσιο χρέος, η ανεργία και η ανασφάλεια.

Απέναντι στην πανδημία, που καταστρέφει θέσεις εργασίας, οξύνει τις ανισότητες και στερεί τον καθένα από εμάς από θεμελιώδεις ελευθερίες, η κλιματική αλλαγή παραμένει μια μείζων ανησυχία.

Γιατί; Όχι επειδή η εξάπλωση της ασθένειας αποδίδεται στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Αν η καταστροφή που συντελείται αυτή την περίοδο ενισχύει τις ευαισθησίες για το περιβαλλοντικό ζήτημα, είναι επειδή δείχνει πόσο εύθραυστο είναι το παραγωγικό σύστημα και η βιόσφαιρα. Ξαφνικά, συνειδητοποιούμε ότι ένα γεγονός που παρουσιάζει μικρούς κινδύνους για ένα άτομο (για τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού, η πιθανότητα θανάτου από τον Covid-19 είναι πολύ μικρή) μπορεί να θέσει υπό περιορισμό τον μισό πληθυσμό της γης και να σταματήσει την παγκόσμια οικονομία.

Αντιστοίχως, η πιθανότητα να πεθάνει κανείς ευθέως από μόλυνση που σχετίζεται με το πλαστικό, από τα εντομοκτόνα ή από την υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας είναι πολύ μικρή. Αυτός ο τρόπος σκέψης, όμως, κρύβει τον εύθραυστο χαρακτήρα των οικονομικών και κοινωνικών δομών από τις οποίες εξαρτιόμαστε.

(*) Ο Στεφάν Φουκάρ είναι αρθρογράφος της Monde

Σχόλιο της Γραμματείας της ΑΛΚΥΩΝ

   ¨Οι ΠΟΛΙΤΕΣ  δεν πρέπει να περιμένουν τίποτα το διαφορετικό από αυτούς που ασκούν εξουσία τόσα χρόνια . Η ανάγκη  για ανατροπή  και νέα  ανθρώπινη κοινωνία με άλλες  αξίες  είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε. ¨

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης τείνει να διευρύνεται και οι αρχές γίνονται πολύ πιο άνετες αποκτώντας συνεχώς νέες δυνάμεις. Μετά αρχίζει να τους αρέσει.

Οι υποστηρικτές των δρακόντεων μέτρων ισχυρίζονται ότι οι απλοί κανονισμοί δεν είναι επαρκείς κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας και ότι οι μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο όταν αποκλειστεί η εστία. Έτσι μια σύντομη αναστολή των πολιτικών μας ελευθεριών μπορεί να επεκταθεί πολύ γρήγορα.

Οι υπηρεσίες ασφαλείας θα διαθέσουν σύντομα νέες χρήσεις της τεχνολογίας. Και όταν περάσει η κρίση, οι κυβερνήσεις μπορούν να επιβάλουν νέους νόμους που θα κάνουν αυτούς τους κανονισμούς έκτακτης ανάγκης μόνιμους και θα τους εκμεταλλεύονται για να μην υπάρχουν διαφωνίες από την κάθε πολιτική αντιπολίτευση.

Πάρτε τις νέες προτάσεις για την παρακολούθηση της επιδημίας. Μια από αυτές προτείνει την παρακολούθηση από τα δεδομένα της γεωγραφικής θέσης που δίνει ένα smartphone.

Αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί μια πολύ ισχυρή μέθοδος ανίχνευσης της εξάπλωσης του ιού και των κινήσεων των ανθρώπων που τον έχουν. Θα είναι όμως και ένα πολύ δελεαστικό εργαλείο για την παρακολούθηση των τρομοκρατών – ή οποιωνδήποτε άλλων πιθανών εχθρών του κράτους.

Η τεχνητή νοημοσύνη έχει γίνει ένας ιδιαίτερα δημοφιλής τρόπος παρακολούθησης της ζωής τώρα με την πανδημία. Στην Κίνα, οι θερμικοί σαρωτές που είναι εγκατεστημένοι στους σιδηροδρομικούς σταθμούς εντοπίζουν τους ασθενείς με πυρετό, ενώ στη Ρωσία τα συστήματα αναγνώρισης προσώπου εντοπίζουν τους ανθρώπους που παραβιάζουν την καραντίνα.

Ο κορωναϊός έδωσε ακόμη και στην Clearview AI την ευκαιρία να αποκαταστήσει την φήμη της. Η αμφιλεγόμενη startup βρίσκεται ήδη σε συνομιλίες με τις κυβερνήσεις σχετικά με τη χρήση της τεχνολογίας της για την παρακολούθηση μολυσμένων ασθενών, σύμφωνα με την Wall Street Journal.

Η στροφή προς το AI συμβαίνει λόγο της αποτελεσματικότητάς του. Τα αποτελέσματα είναι πολύ καλύτερα παρά να αναθέσουμε την ίδια δουλειά σε διαφορετικές ομάδες ανθρώπων. Ωστόσο, η υπερβολική αποτελεσματικότητα μπορεί να αποτελέσει και μια πολύ σοβαρή απειλή για την ελευθερία.

Μια εναλλακτική λύση είναι η αλγοριθμική αστυνόμευση που θα δικαιολογεί άνετα την υπερβολική άσκηση δύναμης και θα διαιωνίζει τα φυλετικά προφίλ.

Ο Snowden ανησυχεί ιδιαίτερα για τις υπηρεσίες ασφαλείας που προσθέτουν AI σε όλες τις άλλες τεχνολογίες παρακολούθησης που έχουν.

“Ξέρουν ήδη τι ψάχνετε στο διαδίκτυο”, ανέφερε. “Γνωρίζουν ήδη πού κινείται το τηλέφωνό σας. Τώρα γνωρίζουν και ποιος είναι ο ρυθμός της καρδιάς σας. Τι θα συμβαίνει όταν τα συγκεντρώσουν όλα αυτά και προσθέσουν και την τεχνητή νοημοσύνη;”

Είναι δύσκολο να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ ασφάλειας και ιδιωτικότητας ακόμα και στις καλύτερες περιόδους, πόσο μάλλον σε μια παγκόσμια κρίση.

Ο Snowden δεν αμφισβητεί την σοβαρότητα της πανδημίας. Αλλά πιστεύει ότι θα είναι ένα παροδικό πρόβλημα το οποίο τελικά θα επιλυθεί με εμβόλια αλλά και την ανοσία αγέλης.

Ωστόσο, οι συνέπειες των μέτρων που παίρνουμε σήμερα δεν πρέπει να είναι μόνιμες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η τεχνολογία που αναπτύσσουμε τώρα θα πρέπει να είναι ανάλογη με κάθε φάση της επιδημίας. Η διαφάνεια από τις κυβερνήσεις και η διαβούλευση με το κοινό θα διασφαλίσουν ότι όλα γίνονται από ένα κράτος δικαίου που σέβεται τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.

ΠΗΓΗ:kavosnews

Αυτό που ζούμε, τις τελευταίες ημέρες δεν μπορούμε ακόμα, να το ορίσουμε. Στα δικά μας χρόνια δεν έχει γνωρίσει κάτι αντίστοιχο η ανθρωπότητα. Μοιάζει να έχει σταματήσει η κίνηση “προς τα μπρος”.