Συνάντηση για λύση-Τι αποφασίστηκε

Πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας, στα γραφεία του ECOCITY στην Αθήνα, η πρώτη συνάντηση της Επιτροπής Προώθησης Λύσης στο πρόβλημα της ΑΜΙΑΝΤΙΤ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τεράστια  η οικολογική καταστροφή, για τα  δεδομένα των κλειστών θαλασσών της χώρας μας , από την  βύθιση του δεξαμενόπλοιου  « ΑΓ. ΖΩΝΗ  ΙΙ » τα ξημερώματα  της Κυριακής  10/9/2017 στον Σαρωνικό κόλπο.   

Παρακάτω ακολουθεί δημοσιοποίηση αλληλογραφίας που αποδεικνύει την διασπορά διηθήματος στο Κορινθιακό από την ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΙΓΙΟ  22/6/2017

Στις 15/6/2017 συνεδρίασε η μόνιμη επιτροπή προστασίας περιβάλλοντος της Βουλής  με θέμα:    ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ  ΤΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ. Εισηγητές  ήταν καθ’ ύλην αρμόδιοι  επιστήμονες που έχουν ασκήσει ερευνητικό έργο στην θάλασσά μας, και συλλογικοί φορείς  τόσο της τοπικής αυτοδιοίκησης όσο και των ΠΟΛΙΤΩΝ.

H Δασική Υπηρεσία έχει εμπειρία πολλών χρόνων στις αναδασώσεις που πραγματοποιεί στη χώρα μας, όμως μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν στη διάθεσή της αποτελέσματα από συστηματικά πειράματα δοκιμής μεθόδων αναδασώσεων σε καμένες δασικές εκτάσεις.

Στο ίδιο έργο θεατές

Με αγανάκτηση για άλλη μια χρονιά παρακολουθούμε να εκτυλίσσεται ένα θέατρο του παραλόγου, με πρωταγωνιστές τις πολιτικές πιέσεις και τα κυνηγετικά συμφέροντα, αναφορικά με την άσκηση θήρας στην Ελλάδα, καθώς και η φετινή Ρυθμιστική Απόφαση για την άσκηση της θήρας αποτελεί μια επανάληψη παρελθόντων, αποτυχημένων πρακτικών και νοοτροπιών.

     Αν κοιτάξουμε τον χάρτη του Κορινθιακού, τον γεωφυσικό αλλά και τον πολιτικό, θα διαπιστώσουμε αμέσως πως διαφεντεύεται από τέσσερεις διαφορετικές Περιφερειακές Ενότητες, που είναι υπαγμένες σε τέσσερεις διαφορετικές αιρετές περιφέρειες. Δηλαδή δεν υπάρχει κανένας απολύτως που να είναι διοικητικά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο χρεωμένος με την εξέλιξη της απόλυτα συγκεκριμένης και λειτουργικά ενιαίας χωροταξικής ενότητας του Κορινθιακού.

Τα ελατοδάση της Κεντρικής και Νότιας Ελλάδας κινδυνεύουν

Στη δεκαετία του 1980 ο ανεπτυγμένος κόσμος μάθαινε έκπληκτος για ένα άγνωστο κράτος, το νησί Ναούρου, με προκλητικό πλούτο, συγκρίσιμο μόνο με το σημερινό Ντουμπάι.

Σχεδόν 20 χρόνια μετά τη θεσμοθέτησή τους και εφτά χρόνια μετά την πανηγυρική και ουσιαστικά πιλοτική πρώτη ανάρτηση, οι δασικοί χάρτες αναρτήθηκαν μαζικά από τις δασικές υπηρεσίες για το 35% σχεδόν της χώρας. Ένα ζητούμενο ετών δείχνει να τελεσφορεί διχάζοντας όμως την κοινωνία καθώς μας φέρνει ενώπιος ενωπίω με όλα όσα το ελληνικό κράτος από τη σύστασή του, κουκούλωνε ή ανεχόταν σε ό,τι αφορά τις χρήσεις γης.