ΑΝΑΛΥΣΗ: Eldorado, o φτωχός επενδυτής στη χρυσή επένδυση
Kαταστροφικό ήταν το τρίτο τρίμηνο 2018 (Q3) για την Eldorado Gold όπως φαίνεται από το δελτίο τύπου που εξέδωσε στις 25 Οκτωβρίου. Πολύ αρνητικά ήταν τόσο τα οικονομικά αποτελέσματα – ζημίες $128 εκατομμυρίων ή $0,16 ανά μετοχή μόνο σε ένα τρίμηνο – όσο και τα λειτουργικά, με συνεχιζόμενα προβλήματα παραγωγής στο Κισλαντάγ στην Τουρκία, φρέσκα προβλήματα στην Ολυμπιάδα και αύξηση του κόστους ανά ουγγιά χρυσού. Παράλληλα, η Εldorado ανακοίνωσε την απόφασή της να προχωρήσει στην κατασκευή ενός εργοστασίου εμπλουτισμού στο Κισλαντάγ, το οποίο θα στοιχίσει $520 εκατ. που η εταιρεία δεν έχει.
|
H μετοχή της Eldorado Gold από το 2012 που απέκτησε τα Μεταλλεία Κασσάνδρας μέχρι σήμερα.
Όλα αυτά, μαζί με την έλλειψη προόδου στην Ελλάδα λόγω του γνωστού προβλήματος με την ανέφικτη μέθοδο μεταλλουργίας, οδήγησαν τη μετοχή της εταιρείας να κατρακυλήσει στο $0,66 και τη συνολική κεφαλαιοποίηση σε περίπου $500 εκατ. Το Φεβρουάριο 2012 που η Eldorado αγόρασε τα Μεταλλεία Κασσάνδρας για $2,5 εκατ., η μετοχή της διαπραγματευόταν εκείνο το διάστημα στα $14-15. Τον Απρίλιο 2018 έπεσε για πρώτη φορά κάτω από το όριο του $1 και το Σεπτέμβριο ξανάπεσε και δεν ξανασηκώθηκε. Στις 11/9 έλαβε προειδοποιητική επιστολή από τις χρηματιστηριακές αρχές της Ν. Υόρκης ότι δεν πληροί πλέον τις προϋποθέσεις καταχώρησης στο NYSE. Το ΔΣ της Εταιρείας έχει ήδη την έγκριση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων της για να υλοποιήσει συνένωση 5 μετοχών σε μία (reverse split) μέχρι το τέλος του 2018 για να αποφύγει τηδιαγραφή (delisting). Όπως εξελίσσονται τα πράγματα πολύ δύσκολα θα το αποφύγει.
Αν αφήσουμε προσωρινά στην άκρη το νομικό και ουσιαστικό αδιέξοδο στην Ελλάδα, το πρόβλημα της Eldorado Gold συνοψίζεται με δύο λέξεις: «ανεπάρκεια κεφαλαίων». Οικονομικοί αναλυτές αμφισβητούν έντονα την απόφαση της εταιρείας να κατασκευάσει καινούριο εργοστάσιο στο Κισλαντάγ το οποίο δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει. Τα κεφαλαιακά της διαθέσιμα είναι $384 εκατ. ρευστό και μια πιστωτική γραμμή $250 εκατ. Έχει όμως και ένα ομολογιακό δάνειο $600 εκατ. που λήγει το Νοέμβριο 2020 και πρέπει να αποπληρωθεί ή να αναχρηματοδοτηθεί. Είναι φανερό ότι η αριθμητική «δεν βγαίνει». Τα κεφάλαια δεν επαρκούν ούτε καν για το βασικό της έργο, το Κισλαντάγ που θα στοιχίσει $520 εκατ. πόσο μάλλον για τα υπόλοιπα έργα που απαιτούν χρηματοδότηση.
Αυτό που είχαμε γράψει εδώ πριν από τρεις μήνες, ότι την Eldorado την βολεύει τώρα η μη έκδοση των αδειών για τις Σκουριές, επιβεβαιώνεται πλέον από όλους τους αναλυτές (π.χ. τρία διαδοχικά άρθρα στο Seeking Alpha). Ακόμα και αν λάβαινε αύριο όλες τις άδειες, η Eldorado δεν θα ήταν σε θέση να προχωρήσει τις Σκουριές που απαιτούν το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των $690 εκατ. Αλλά το «όλες τις άδειες» είναι όνειρο μακρυνό αν όχι άπιαστο για την Eldorado, γιατί θα πρέπει να λυθεί το ζήτημα της μεταλλουργίας – και αυτό με την ισχύουσα ΑΕΠΟ δεν έχει λύση. Παρ’οτι δεν γνωρίζουν τέτοιες λεπτομέρειες οι ξένοι αναλυτές, επισημαίνουν ότι «αυτή τη στιγμή είναι πολύ πιθανό ότι οι Σκουριές θα μετατραπούν σε μια σαπουνόπερα που θα κρατήσει πολλούς μήνες αν όχι χρόνια» (εδώ). Κάτι περισσότερο αντιλαμβάνονται από τους εγχώριους δημοσιογράφους που απλά παπαγαλίζουν τις θέσεις της εταιρείας.
Ούτε λόγος φυσικά για τα άλλα έργα στην Ελλάδα που έχουν εγκριθεί με την ΚΥΑ 201745/2011 αλλά η εταιρεία δεν φαίνεται να έχει στο πρόγραμμά της να κατασκευάσει: το νέο εργοστάσιο εμπλουτισμού Μαντέμ Λάκκου που αδειοδοτήθηκε πρόσφατα από το ΥΠΕΝ (περίπου $250 εκατομ.), τη στοά Μαντέμ Λάκκου-Ολυμπιάδας (~$50 εκατομ.), το νέο λιμένα Στρατωνίου (άλλα ~$50 εκατομ.) και φυσικά το συγκρότημα εργοστασίου Μεταλλουργίας χρυσού-χαλκού και θειϊκού οξέος που θα στοίχιζε περί τα $450 εκατομ.
Ποια μπορεί να είναι η συνέχεια; Σύμφωνα με το δελτίο τύπου η Eldorado εξετάζει διάφορες οδούς χρηματοδότησης (δανειοδότηση, πώληση της εταιρείας, συνεταιρισμό με μεγαλύτερη εταιρεία), αλλά η σημαντική εκκρεμότητα στην Ελλάδα απομακρύνει τους πιθανούς «επενδυτές». Άμεσα ή έμμεσα, το μέλλον της Eldorado εξαρτάται από την Ελλάδα. Ο CEO, Tζωρτζ Μπερνς, δέχεται πυρ ομαδόν από τους μετόχους για έλλειψη σχεδίου, καταστροφή της μετοχικής αξίας και ανικανότητανα βγάλει την εταιρεία από τη δεινή θέση στην οποία την είχε φέρει ο προηγούμενος CEO, Πωλ Ράιτ. Ο Ράιτ έβαλε την εταιρεία σε μια απάτη που τελικά του στοίχισε τη θέση του και συνεχίζει να στοιχίζει τρομακτικά στην εταιρεία.
Στην Ελλάδα το ζήτημα παίζει στο πολιτικό ταμπλό, με αρθρογράφους και πολιτικούς αρχηγούς να διαγωνίζονται σε άγνοια και δουλικότητα. Καμμία αναφορά στα κακά χάλια που βρίσκεται η εταιρεία και στο ότι ουσιαστικά θέλει τις άδειες των Σκουριών για να πουλήσει και να σωθεί. Η εταιρεία φαίνεται να έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια να πάρει άδειες από αυτή την κυβέρνηση. Όχι επειδή ο κ. Σταθάκης είναι προσηλωμένος στη νομιμότητα – άλλωστε έχει δώσει ήδη πλήθος παράνομων αδειών – αλλά επειδή σε αυτή φάση η νομιμότητα τον βολεύει πολιτικά. Η «επένδυση» είναι ενιαία και ο,τι κι αν λέει η εταιρεία ο κ. Σταθάκης είναι καλυμμένος νομικά που δεν δίνει άδειες, αφού χωρίς μεταλλουργία παραβιάζεται η σύμβαση.
Ο επερχόμενος Μεσσίας για την Eldorado είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης που υπόσχεται χωρίς να έχει ιδέα τι υπόσχεται. Αυτό που υπόσχεται (αλλά δεν το ξέρει ακόμα) είναι να σπάσει το ενιαίο Επενδυτικο Σχέδιο, υπόσχεται δηλαδή Σκουριές χωρίς μεταλλουργία, άρα χωρίς δημόσιο συμφέρον. Και έχουμε να του πούμε ότι αυτό το προσπάθησαν κι άλλοι πριν από κείνον, χωρίς αποτέλεσμα.
Η πορεία της Eldorado και της «επένδυσης» όπως εξελίσσεται θυμίζει πολύ την ιστορία της προκατόχου της, TVX Gold, 15 χρόνια πριν. Η εταιρεία βρέθηκε και εκείνη μπροστά σε σθεναρή αντίσταση από τους κατοίκους και σε ανυπέρβλητα νομικά εμπόδια – τις αποφάσεις του ΣτΕ – και η μετοχή της άρχισε να κατρακυλάει. Μέσα σε ένα χρόνο, το 2002, έκανε δύο διαδοχικά reverse split 5 προς 1 και στη συνέχεια 10 προς 1, αλλά συνέχισε να κατρακυλάει. Η TVX Gold τελικά εξαγοράστηκε κοψοχρονιά από μια μεγαλύτερη εταιρεία (Kinross), η οποία αποφάσισε ότι δεν τη συνέφερε πια η παρουσία της στην Ελλάδα. Έτσι η Καναδική μητρική άφησε την Ελληνική θυγατρική TVX Hellas να κυρήξει πτώχευση, δήθεν για «λόγους ανωτέρας βίας». Κατά την πάγια πρακτική των Καναδικών Μεταλλευτικών Εταιρειών άφησε απλήρωτους εργαζόμενους και χρέη προς τους πάντες: Δημόσιο, Ασφαλιστικά Ταμεία, προμηθευτές. Και περιβαλλοντικές καταστροφές. Και στη συνέχεια οι συνέπειες μεταφερθήκαν από τον “απόλυτο διαχειριστή” των Μεταλλείων Κασσάνδρας Χρήστο Πάχτα στο Ελληνικό Δημόσιο και τους Έλληνες φορολογούμενους.
Ο κ.Σταθάκης συμπεριφέρεται σα να μην τον αφορούν όλα τα ανωτέρω. Περιμένει να έλθει ο λογαριασμός και ως άλλος Πάχτας, να τον φορτώσει στο Δημόσιο και αυτό στο γνωστό υποζύγιο του Βάρναλη; Αλλά ένας υπουργός μπορεί να μην έχει καταλάβει την απελπιστική οικονομική θέση της ELDORADO και τις συνέπειες της για το Δημόσιο συμφέρον και τη Χαλκιδική. Ο καθηγητής Οικονομικών κ.Σταθάκης όμως; Από τις 3 Νοεμβρίου 2016 ώφειλε να εφαρμόσει τη Σύμβαση. Επέλεξε την a priori αδιέξοδη Διαιτησία. Και οδηγηθήκαμε εδώ. Να μας ζητάει η ELDORADO τα ρέστα. Έστω τώρα, ας δείξει ο κ.Σταθάκης ότι είναι ο αρμόδιος υπουργός. Και εφαρμόζει το Νόμο.
