Οι εγκαταστάσεις βωξίτη συμφερόντων Οδυσσέα Κυριακόπουλου (πρώην ιδιοκτησίας S&B τις οποίες αγοράζει σήμερα η ΕΛΜΙΝ-ΚΕΡΝΕΟΣ) στο λιμάνι των Δελφών, έχουν αναπτυχθεί από την αρχική ανάγκη φόρτωσης βωξίτη σε πλοία. Οι πρώτες άδειες αφορούσαν τις εγκαταστάσεις για την φόρτωση των πλοίων αλλά συν τω χρόνο και με τον τρόπο που έχουμε περιγράψει αναλυτικά, η εταιρία βωξιτη ανέπτυξε χωρίς κανένα ιδιαίτερο τεχνοοικονομικό λόγο και εργοστάσιο εμπλουτισμού βωξίτη και περιοχές αποθήκευση μεταλλεύματος αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις. Σήμερα η αγοράστρια εταιρία ΕΛΜΙΝ (ΚΕΡΝΕΟΣ) διαθέτει σκάλα φόρτωσης για εξαγωγές στην Στυλίδα και μπορεί να εξακολουθήσει την μεταφορά βωξίτη στο εργοστάσιο στα Άσπρα Σπίτι με φορτηγά αυτοκίνητα όπως έκανε μέχρι σήμερα.
Ένας από τους λόγους που ισχυριστήκαμε από το 2011 ότι οι εγκαταστάσεις βωξίτη συμφερόντων Οδυσσέα Κυριακόπουλου (πρώην ιδιοκτησίας S&B τις οποίες αγοράζει σήμερα η ΕΛΜΙΝ) στο λιμάνι των Δελφών, είναι παράνομες, άρα και η άδεια λειτουργίας που δόθηκε το 2013 άκυρη (αναλυτικότερα στο Αρ.Πρ.12/25-2-16 έγγραφό μας), είναι επειδή λειτουργούν παράνομα (και επικίνδυνα) χωρίς κόμβο σύνδεσης με την Εθνική Οδό και επιπλέον έχουν καταπατήσει πλήρως (και απαγορεύουν μάλιστα την διέλευση πολιτών) τρία περίπου χιλιόμετρα από την παλαιά οδό Ιτέας Γαλαξιδίου. Οι σχετικές καταγγελίες από το 2010 αλλά και κατά την έκδοση άδειας συνέχισης λειτουργίας των εγκαταστάσεων αυτών το 2011 αγνοήθηκαν σε πλήρη συγκάλυψη ενός από τα μεγαλύτερα διαχρονικά σκάνδαλα της Ελλάδας.
Από τις 8-5-2015 η “Κίνηση Για Την Σωτηρία Της Γκιώνας” και το “Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων” έχουν καταθέσει το υπ. αριθ. 82 ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ ΑΙΤΗΜΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ προκειμένου να προστατευτεί το Δημόσιο συμφέρον από ζημιές απροσδιόριστα πολλών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ και να μην εκτεθεί σε κινδύνους ο παγκόσμιας εμβέλειας και αναγνωρισιμότητας φυσικός και Πολιτιστικός πλούτος της περιοχής των Δελφών.
Ένας από τους λόγους που από το 2011 έχουν καταγγελθεί οι εγκαταστάσεις βωξίτη συμφερόντων Οδυσσέα Κυριακόπουλου (πρώην ιδιοκτησίας S&B τις οποίες αγοράζει σήμερα η ΕΛΜΙΝ-ΚΕΡΝΕΟΣ) δίπλα στο λιμάνι των Δελφών, είναι επειδή λειτουργούν διαχρονικά καταπατώντας τους όρους των αδειών λειτουργίας (έγκυρων ή άκυρων) και την σχετική Νομοθεσία πνίγοντας κυριολεκτικά τουλάχιστον την μισή πόλη της Ιτέας στην σκόνη βωξίτη , έχοντας διασκορπίσει βωξίτη στον βυθό της θάλασσας και δημιουργώντας πρόβλημα ακόμη και με ρύπανση από ραδιενέργεια. Η μη απάντηση της Πολιτείας στις σχετικές καταγγελίες πριν την ανανέωση της άδειας λειτουργίας το 2013, καθιστά την άδεια αυτή άκυρη (αναλυτικότερα στο Αρ.Πρ.12/25-2-16 έγγραφό μας). Πιο συγκεκριμένα έχουν κατατεθεί από το 2011 και επανειλημμένα με κάθε ευκαιρία μέχρι και το 2014 σε κάθε αρμόδια αρχή και έχουν αγνοηθεί τα ακόλουθα στοιχεία :
Ένας από τους λόγους που ισχυριστήκαμε από το 2011 ότι οι εγκαταστάσεις βωξίτη συμφερόντων Οδυσσέα Κυριακόπουλου (πρώην ιδιοκτησίας S&B τις οποίες αγοράζει σήμερα η ΕΛΜΙΝ) στο λιμάνι των Δελφών, είναι παράνομες, άρα και η άδεια λειτουργίας που δόθηκε το 2013 άκυρη (αναλυτικότερα στο Αρ.Πρ.12/25-2-16 έγγραφό μας), είναι η ύπαρξη αυθαίρετων κατασκευών (ανεξάρτητα της κατάφορης καταπάτησης του Δελφικού Τοπίου για το οποίο θα λάβετε νέα επιστολή) και η έλλειψη ακόμα και τυπικών δικαιολογητικών άκρως απαραίτητων σύμφωνα με την Νομοθεσία για κάθε αδειοδότηση.
Στην πιο κεντρική και ορατή περιοχή του διεθνώς γνωστού και προστατευόμενου Δελφικού Τοπίου, πάνω στην Εθνική οδό, σε οπτικά κυρίαρχη θέση στην από θάλασσα προσέγγιση του λιμανιού των Δελφών και στην θέα από την πόλη της Ιτέας, λειτουργούσε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 80 σκάλα φόρτωσης βωξίτη σε πλοία της εταιρίας ΣΚΑΛΙΣΤΗΡΗ. Οι εγκαταστάσεις εγκαταλείφτηκαν από τότε με αποτέλεσμα η φύση σήμερα να έχει αποκαταστήσει την αλλοίωση στο περιβάλλον και να έχουν απομείνει μόνο ερείπια από σκυρόδεμα και σκουριασμένοι μεταλλικοί σκελετοί. Αυτά ήταν και είναι εκεί αδιάψευστοι μάρτυρες για κάθε προσπάθεια αμφισβήτησης των ισχυρισμών μας.
Το 2005 κατατέθηκε Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων από την εταιρία εξόρυξης βωξίτη ΕΛΜΙΝ Α.Ε. για την επαναλειτουργία τους. Η αίτηση κατατέθηκε παρότι η θέση βρίσκεται εντός Ζώνης Β του Δελφικού Τοπίου σε περιοχή όπου από την δεκαετία του 80 απαγορεύτηκε επίσης στους χιλιάδες κατοίκους της περιοχής ακόμη και η κατασκευή μικρών τουριστικών ή αγροτικών εγκαταστάσεων.
